Postanowienie SN z dnia 27 czerwca 2017 r., sygn. II CZ 44/17
Wprawdzie w doktrynie przyjmuje się, że podstawa wznowienia określona w art. 403 § 1 pkt 2 k.p.c. może być rozumiana szeroko - może tu chodzić o każde przestępstwo, za pomocą którego mógł być uzyskany wyrok (z wyłączeniem czynów zabronionych objętych zakresem art. 403 § 1 pkt 1 in principio k.p.c.), jednakże chodzi tu tylko o sytuację, w której wyrok został uzyskany za pomocą przestępstwa. Decydujące jest zatem to, aby przestępstwo pozostawało w związku przyczynowym z wydaniem wyroku i treścią rozstrzygnięcia sądu w nim zawartego; przestępstwo to musi służyć do uzyskania wyroku. Nie można zatem żądać wznowienia postępowania na tej podstawie, że wyrok został uzyskany za pomocą przestępstwa (art. 403 § 1 pkt 2 k.p.c.), jeżeli późniejszy wyrok karny skazujący za jego popełnienie dotyczy okoliczności, którą sąd rozpoznający daną sprawę cywilną uznał za nieistotną dla jej rozstrzygnięcia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
