Wyrok SN z dnia 13 września 2016 r., sygn. I UK 342/15
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jolanta Frańczak
SSN Romualda Spyt
w sprawie z odwołania R. M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o prawo do emerytury, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 13 września 2016 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 12 maja 2015 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 12 maja 2015 r. oddalił apelację Zakładu Ubezpieczeń Społecznych od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 14 kwietnia 2014 r. zmieniającego decyzję organu rentowego z dnia 12 sierpnia 2013 r. i przyznającemu ubezpieczonemu R. M. prawo do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym, począwszy od 16 sierpnia 2013 r.
W sprawie tej ustalono, że ubezpieczony, ur. 16 sierpnia 1953 r., w dniu 9 lipca 2013 r. złożył w organie rentowym wniosek o wcześniejszą emeryturę, wykazując na dzień 1 stycznia 1999 r. dłuższy, niż wymagany 25-letni okres składkowy i nieskładkowy. Początkowo Zakład Ubezpieczeń Społecznych uwzględnił ubezpieczonemu jedynie 7 miesięcy pracy w szczególnych warunkach, jednak w toku postępowania przed Sądem Okręgowym, w decyzji z dnia 14 października 2013 r., organ rentowy uznał, że okres ten wynosi 6 lat, 9 miesięcy i 5 dni, i składa się na niego zatrudnienie w szczególnych warunkach: od 13 maja 1978 r. do 18 sierpnia 1983 r. (z wyłączeniem urlopu bezpłatnego) w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym Zakład w T. na stanowisku kierowcy autobusu, od 19 sierpnia 1983 r. do 6 września 1983 r. w WPK T. na stanowisku mechanika samochodowego, od 7 września 1983 r. do 23 lipca 1984 r. w WPK T. na stanowisku kierowcy autobusu oraz od 1 października 1991 r. do 30 kwietnia 1992 r. w FIAT Auto Poland na stanowisku kierowcy. Sąd pierwszej instancji uznał dodatkowo, że ubezpieczony wykonywał pracę w warunkach szczególnych w okresach: od 1 października 1971 r. do 24 października 1972 r. w Nadleśnictwie R. w charakterze drwala, od 20 listopada 1974 r. do 30 czerwca 1976 r. pracy montera - mechanika w Fabryce Samochodów Małolitrażowych w T., od 24 lipca 1984 r. do 31 lipca 1985 r. pracy jako kontrolera technicznego w WPK T., od 1 czerwca 1986 r. do 30 kwietnia 1987 r. pracy kierowcy pogotowania technicznego (kierowca przetoku) w WPK T., od 3 stycznia 1989 r. do 30 września 1991 r. - pracy kierowcy-mechanika w Fiat Auto Poland oraz od 1 maja 1992 r. do 30 września 1993 r. - operatora linii automatycznej w D. Polska S.A. T. (następcy prawnego Fiat Auto Poland). Oceniając pracę w charakterze kontrolera technicznego w WPK T. w okresie od 24 lipca 1984 r. do 31 lipca 1985 r. Sąd pierwszej instancji ustalił, że polegała ona na sprawdzeniu stanu technicznego autobusów wyjeżdżających oraz wracających z trasy, ewentualnie na usunięciu w nich drobnych usterek (np. wyregulowaniu hamulców, dokręcaniu przewodów). Nadto wykonywali oni przegląd pojazdu po naprawie, sprawdzając czy naprawa została wykonana prawidłowo i czy pojazd jest sprawny. Czynności te były wykonywane w kanałach remontowych. Ponadto ubezpieczony wykonywał pracę w warunkach szkodliwych, co wynikało z treści świadectwa pracy, w okresie od 1 lipca 1976 r. do 13 lipca 1976 r. jako robotnik transportu - operator wózka w Fabryce Samochodów Małolitrażowych. Ustalono również, że ubezpieczony pracował jako kontroler urządzeń w Fabryce Samochodów Małolitrażowych w okresie od 14 lipca 1976 r. do 31 grudnia 1977 r. oraz jako ślusarz w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym w okresie od 1 sierpnia 1985 r. do 31 maja 1986 r. W oparciu o takie ustalenia Sąd Okręgowy uznał odwołanie za zasadne, gdyż ubezpieczony w okresach od 1 października 1971 r. do 24 października 1972 r., od 20 listopada 1974 r. do 30 czerwca 1976 r., od 24 lipca 1984 r. do 31 lipca 1985 r., od 1 czerwca 1986 r. do 30 kwietnia 1987 r., od 3 stycznia 1989 r. do 30 września 1991 r. oraz od 1 maja 1992 r. do 30 września 1993 r. faktycznie wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracę w warunkach szczególnych, wymienioną w wykazie A do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. W konsekwencji, na dzień 1 stycznia 1999 r. legitymował się dłuższym niż wymagany 15-letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych, ponieważ w toku postępowania sądowego wykazał, że w warunkach szczególnych pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres "ponad 19 lat", licząc do 1 stycznia 1999 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
