Wyrok SN z dnia 12 marca 2015 r., sygn. II PK 114/14
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Romualda Spyt
SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec
w sprawie z powództwa E. D. przeciwko Urzędowi Skarbowemu w W. o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 12 marca 2015 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w Z. z dnia 30 grudnia 2013 r.,
I. oddala skargę kasacyjną
II. zasądza od powódki na rzecz strony pozwanej 120 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w Z. wyrokiem z 30 grudnia 2013 r. oddalił apelację skarżącej powódki od wyroku Sądu Rejonowego w N. z 4 października 2013 r., który oddalił jej powództwo o przywrócenie do pracy, przyjmując, że wypowiedzenie umowy o pracę było zasadne.
Przyczyną wypowiedzenia była utrata zaufania "spowodowana rażącym naruszeniem obowiązków pracowniczych wynikających z zakresu czynności, przepisów o służbie cywilnej oraz zasad etyki korpusu służby cywilnej, polegających na sporządzeniu z własnej inicjatywy za podatnika korekty zeznania SD-3 ze znacznie mniejszą w stosunku do pierwotnego zeznania wartością nabytego spadku, powodującą zaniżenie należnego podatku z tytułu nabycia spadku". Powódka była zatrudniona u pozwanego na stanowisku starszego inspektora. Rejestrowała zeznania podatkowe SD-3 a także weryfikowała wartości przedmiotu opodatkowania. Sąd Rejonowy ustalił, że naczelnik wielokrotnie wytykał powódce różnego rodzaju uchybienia pracownicze. Na wezwanie 5 czerwca 2013 r. w urzędzie stawiła się podatniczka K. K. Podatniczka wyjaśniła, iż w pierwotnym zeznaniu SD-3, które osobiście sporządziła i złożyła w urzędzie, podała wyższe wartości składników majątku zgłoszonych do opodatkowania, ale pracownica urzędu przyjmująca zeznanie zaoferowała się sporządzić za nią nowe zeznanie, zaniżające wartość składników majątkowych zgłaszanych do opodatkowania w celu zmniejszenia wysokości podatku. Podatniczka zgodziła się na propozycję i pozostawiała dokumenty, a po kliku dniach, na telefoniczne wezwanie urzędniczki zgłosiła się do urzędu, podpisała przygotowane przez urzędniczkę zeznanie SD-3 i je złożyła. W związku z wezwaniem do wyjaśnienia i skorygowania zeznania podatkowego podatniczka wyraziła wolę natychmiastowego skorygowania zeznania poprzez podanie w zeznaniu pierwotnych wartości składników majątkowych zgłoszonych do opodatkowania. W związku z treścią wyjaśnień podatniczki komisarz skarbowy W. B. przedstawiła sprawę kierownikowi referatu M. M. Podatniczka wraz z M. M. udały się do zastępcy naczelnika urzędu L. A. Podatniczka powtórzyła swoje wyjaśnienia, a ponieważ mówiąc o urzędniczce, która zaniżyła w zeznaniu wartość składników majątkowych zgłoszonych do opodatkowania posługiwała się sformułowaniem "pani z pokoju nr 4", L. A. zarządził przeprowadzenie konfrontacji podatniczki i powódki. Podatniczka zdecydowanie wskazała na powódkę, jako osobę, która sporządziła za nią zeznanie podatkowe SD-3, zaniżające wartość składników majątkowych w stosunku do wartości podanych przez podatniczkę w pierwotnym zeznaniu podatkowym. W reakcji na wyjaśnienia podatniczki powódka oświadczyła, że nie pamięta zdarzenia przedstawianego przez podatniczkę. Sporządzono protokół z rozmowy z podatniczką, który podpisała. Z protokołem zapoznał się naczelnik urzędu T. L. Zobowiązał powódkę do ustosunkowania się do treści protokołu na piśmie. W oświadczeniu z 17 czerwca 2013 r. powódka podała: - "nie pamiętam by taka sytuacja miała miejsce". Naczelnik zarządził wystosowanie do podatniczki pisma zawierającego szczegółowe pytania dotyczące sprawy. W reakcji na pismo podatniczka bez wezwania stawiła się u naczelnika. Podatniczka odpowiedziała na pytania zawarte w piśmie z 17 czerwca 2013 r. do protokołu. Naczelnik po zapoznaniu się z protokołem podjął decyzję o wypowiedzeniu powódce umowy o pracę. Z telefonu służbowego, do którego dostęp miała powódka, zrealizowano 16 kwietnia 2013 r. połącznie do podatniczki. Punkt 4.2.4 ust. 2 instrukcji obiegu dokumentów stanowi, że pracownik przyjmuje zeznania SD-3 oraz załączone dokumenty, sprawdza pod względem formalnym i merytorycznym oraz potwierdza na kopii zgodność z oryginałem (...) w dniu wpływu, bądź następnym wprowadza je do systemu P. Sąd Rejonowy ustalił, że powódka z własnej inicjatywy sporządziła za podatniczkę korektę zeznania SD-3 w celu wyliczenia podatku od spadków i darowizn w kwocie niższej niżby to wynikało z pierwotnego zeznania sporządzonego osobiście przez podatniczkę. Wynika to z zeznań świadków L. A. i M. M., a także z dokumentów (notatki k. 20, protokołów z 5 i z 20 czerwca 2013 r.). Sąd nie zgodził się ze stanowiskiem powódki, iż gdyby nawet przyczyna wypowiedzenia była prawdziwa, to nie uzasadniałaby wypowiedzenia. Niedopuszczalność sporządzania za podatników zeznań podatkowych jest oczywista. Powódka nie ograniczyła się do przepisania na komputerze zeznania podstawowego SD-3 sporządzonego przez podatnika, lecz merytorycznie zaingerowała w jego treść, zmniejszając wartości zgłaszanych do opodatkowania składników majątkowych w celu zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Sporządzenie za podatnika zeznania podatkowego uzasadnia utratę zaufania pracodawcy do powódki, co stanowiło uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
