Wyrok SN z dnia 4 grudnia 2015 r., sygn. I CSK 972/14
Niezbędną przesłanką zastosowania art. 70 k.p.c. jest zachowanie tożsamości strony, to jest takiego stanu rzeczy, w którym po uzupełnieniu stroną pozostaje ta sama jednostka wskazana przez powoda.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner (sprawozdawca)
SSN Karol Weitz
w sprawie z powództwa P. H. O. spółki z o.o. w W. przeciwko Skarbowi Państwa - Prezydentowi m. W. o ustalenie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 grudnia 2015 r., skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 19 lutego 2014 r.,
oddala skargę kasacyjną i zasądza od strony powodowej na rzecz Skarbu Państwa Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kwotę 3600,- (trzy tysiące sześćset) złotych z tytułu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 19 lutego 2014 r. Sąd Apelacyjny, po rozpoznaniu apelacji pozwanego Skarbu Państwa Prezydenta m. W. zmienił wyrok Sądu Okręgowego w W. z dnia 17 kwietnia 2013 r. i oddalił powództwo P. H. O. spółki z o.o. w W. o ustalenie, ze aktualizacja opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste nieruchomości jest nieuzasadniona oraz, że jest uzasadniona w innej wysokości.
W sprawie zostało ustalone, że powód jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości, którą od Skarbu Państwa otrzymało nieodpłatnie m. W. decyzją z dnia 4 marca 1994 r. na podstawie art. 14 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych. Poprzednik prawny powoda, decyzją z dnia 30 czerwca 1998 r. uzyskał stwierdzenie nabycia z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. wieczystego użytkowania gruntu z ustaleniem opłaty rocznej. W uzasadnieniu decyzji z 1998 r. było wskazane, że grunt stanowił własność Skarbu Państwa dnia 5 grudnia 1990 r., a na mocy decyzji komunalizacyjnej z 1994 r. stał się własnością byłej Dzielnicy - Gminy W. W., zaś w dniu wydawania decyzji z 1998 r. był własnością Gminy W. C. Nie znalazło to odpowiedniego odzwierciedlenia w księdze wieczystej, w której jako właściciel figurował Skarb Państwa, a w pismach pozwanego przywoływana była własność Skarbu Państwa. Z kolei wypowiedzenie dotychczasowej opłaty rocznej nastąpiło dnia 2 grudnia 2009 r. przez m. W. i ustalona została opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego w wysokości 744 682,89 złotych, czego podstawą był operat szacunkowy powołanego rzeczoznawcy, w którym wartość nieruchomości określono na 24 822 763 złote. Biegły powołany przez Sąd Okręgowy w toku postępowania wartość tę na koniec 2009 r. ustalił na 13 357 723 złote. Dnia 20 czerwca 2011 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze ustaliło od 1 stycznia 2010 r. opłatę roczną za użytkowanie wieczyste nieruchomości, należną od powoda na kwotę 555 835,95 złotych, od czego powód wniósł sprzeciw, uwzględniony przez Sąd pierwszej instancji, który uznał zmianę wysokości opłaty za nieuzasadnioną i ustalił ją w wysokości obowiązującej w 2009 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
