Wyrok SN z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. I BU 5/14
Zarzut naruszenia ogólnej normy procesowej art. 382 k.p.c. może być usprawiedliwiony wówczas, kiedy skarżący wykaże, że sąd drugiej instancji bezpodstawnie nie uzupełnił postępowania dowodowego lub pominął część zebranego materiału, jeżeli uchybienia te mogły mieć wpływ na wynik sprawy, albo kiedy mimo przeprowadzenia postępowania dowodowego orzekł wyłącznie na podstawie materiału zgromadzonego przez sąd pierwszej instancji lub oparł swoje rozstrzygnięcie na własnym materiale, pomijając wyniki postępowania dowodowego przeprowadzonego przez sąd pierwszej instancji.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Romualda Spyt (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Bogusław Cudowski
SSN Roman Kuczyński
w sprawie z odwołania A. K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Z. o wysokość emerytury, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 17 grudnia 2014 r., skargi ubezpieczonego o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 13 września 2013 r.,
oddala skargę.
Uzasadnienie
Skarżący - A. K. - wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 13 września 2013 r., zaskarżając ten wyrok w zakresie oddalającym odwołanie oraz w części zmieniającej decyzję organu rentowego do dnia 31 grudnia 2007 r., zamiast do dnia 14 stycznia 2007 r.
Jako podstawę skargi skarżący wskazał naruszenie następujących przepisów prawa materialnego: art. 51 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 50d ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2013 r., poz. 1440), przez przyjęcie przez Sąd drugiej instancji, że wykonywana przez skarżącego praca na stanowisku operatora spycharek i maszyn wieloczynnościowych na odkrywce w całym okresie od 1 lipca 1981 r. do 14 października 1981 r. oraz od 11 listopada 1983 r. do 31 grudnia 2007 r. nie była pracą bezpośrednio przy urabianiu i ładowaniu urobku, a także inną pracą przodkową związaną z wykonywaniem czynności w przodkach we wszystkie dniówki robocze w sytuacji, gdy A. K. pracował na spycharce gąsienicowej o dużej mocy, która pracuje bezpośrednio w przodku eksploatacyjnym i jest zaliczana do spycharek i maszyn wieloczynnościowych, a więc maszyn, na których okresy pracy górniczej zalicza się w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do emerytury górniczej. Sąd drugiej instancji błędnie przyjął, że pracą górniczą zaliczaną w wymiarze półtorakrotnym jest jedynie praca w przodkach górniczych potwierdzona wypłatą dodatku "stykowego". Nadto w okresie od 1 marca 1998 r. do 31 grudnia 2007 r. skarżącemu zaliczono jedynie 3.994 dniówki robocze według przelicznika 1,8 - wychodząc przy tym poza granice zaskarżenia, bowiem ani w odwołaniu, ani też w apelacji okres od 15 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2007 r. nie był sporny i tym w zakresie nie było prowadzone postępowanie dowodowe; § 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 r. sprawie określenia niektórych stanowisk pracy górniczej oraz stanowisk pracy zaliczanej w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury lub renty (Dz.U. z 1995 r. Nr 2, poz. 8) w związku z treścią załącznika nr 3 część III pkt 4 w związku z art. 51 ust. 1 pkt 2 oraz w związku z art. 50d ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, przez przyjęcie przez Sąd drugiej instancji, że wykonywana przez ubezpieczonego praca polegająca na niwelacji terenu, skarpowaniu pochylni, usuwaniu kamieni z opadu koła czerpakowego koparki podstawowej, wykonywaniu rowów na poziomach roboczych może być zaliczona do innych prac przodkowych, ale pod warunkiem, gdy za dniówki te wypłacono dodatek "stykowy", a także naruszenie przepisów postępowania cywilnego, których uchybienie miało istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie: art. 382 k.p.c. w związku z art. 233 § 1 k.p.c., przez oparcie wyroku jedynie o część materiału dowodowego (ewidencję dniówek "stykowych"), skoncentrowanie się na kwestii pobierania dodatku "stykowego", a nie na ustawowych cechach pracy przodkowej określonej definicją ustawową z art. 50d ust. 1 pkt 1 ustawy o emeryturach rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W konsekwencji uznano, że świadczona przez ubezpieczonego praca w okresie 1 marca 1981 r. do 14 stycznia 2007 r. nie była wykonywana w przodku (za wyjątkiem 3.994 dniówek w okresie od 1 stycznia 1988 r. do 31 grudnia 2007 r.), a jedynie na odkrywce, tylko na tej podstawie, że ubezpieczony nie wykazał, iż w całym spornym okresie zatrudnienia wypłacano mu dodatek "stykowy". Ponadto, przyjęto za fakt notoryjny, że skoro spycharka, którą obsługiwał ubezpieczony, może wykonywać pracę w innych miejscach odkrywki, to ubezpieczony nie wykonywał pracy przodkowej pod maszynami podstawowymi, pomimo że w całym okresie swojego zatrudnienia wykonywał te same czynności w przodku; art. 328 § 2 k.p.c. oraz art. 391 k.p.c., przez sporządzenie uzasadnienia w sposób nieprzekonujący, uznanie za jedyne kryterium decydujące o zaliczeniu pracy do pracy przodkowej wypłacanie pracownikowi dodatku "stykowego", pominięcie oceny pozostałego materiału dowodowego co do okresów pracy skarżącego do 31 grudnia 1987 r. oraz po 1 marca 1998 r. w postaci między innymi zeznań świadków, ograniczenie się do jednozdaniowego stwierdzenia, że "dowody z zeznań świadków i zeznania ubezpieczonego nie dają jednoznacznej podstawy do stwierdzenia, czy ubezpieczony wykonywał pracę w przodku i w ewentualnie w jakim wymiarze". Taki sposób uzasadnienia wyroku nie daje możliwości prześledzenia toku rozumowania Sądu; art. 382 k.p.c. w związku z art. 321 § 1 k.p.c., przez orzeczenie przez Sąd drugiej instancji poza granicami żądania i dokonanie oceny okresów pracy ubezpieczonego, które były bezsporne pomiędzy stronami, bowiem spór dotyczył charakteru pracy skarżącego w okresie do 14 stycznia 2007 r., natomiast Sąd drugiej instancji orzekł o charakterze pracy skarżącego, zaliczając mu 3.994 dniówki do 31 grudnia 2007 r. zamiast do 14 stycznia 2007 r.; art. 386 § 1 k.p.c., przez uwzględnienie apelacji organu rentowego w części oraz zmianę wyroku Sądu pierwszej instancji i przyjęcie, że jedynie w okresie od 1 stycznia 1988 r. do 31 grudnia 2007 r. przez 3.994 dniówki robocze ubezpieczony wykonywał pracę górniczą kwalifikowaną, o której mowa w art. 50d ustawy o emeryturach rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
