03.12.2014 Obrót gospodarczy

Wyrok SN z dnia 3 grudnia 2014 r., sygn. III CSK 318/13

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Agnieszka Piotrowska (przewodniczący)

SSN Antoni Górski (sprawozdawca)

SSN Grzegorz Misiurek

w sprawie z powództwa H. K. przeciwko J. G. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 3 grudnia 2014 r., skargi kasacyjnej pozwanego oraz skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 24 kwietnia 2013 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania, pozostawiając temuż Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy - Sąd Gospodarczy w K. wyrokiem z dnia 20 czerwca 2012 r. zasądził od pozwanego J. G. na rzecz powódki H. K. kwotę 206 790 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 20 stycznia 2009 r. do dnia zapłaty oraz orzekł o kosztach postępowania. Sąd ustalił następujący stan faktyczny: Przed Sądem Rejonowym w K. toczyło się postępowanie pomiędzy stronami niniejszego sporu, dotyczące tego samego stanu faktycznego, obejmujące jedynie część roszczenia powódki, tj. za listopad 2008 r., zakończone prawomocnym wyrokiem uwzględniającym powództwo w tym zakresie (sprawa ... 417/09/S). Sąd Rejonowy uznał, że pozwany bezpodstawnie wliczał czynsz najmu do kosztów działalności obu sklepów prowadzonych przez powódkę, a w konsekwencji zasądził brakującą cześć prowizji na rzecz powódki. W dniu 30 stycznia 2009 r. powódka zawezwała pozwanego przed Sądem Rejonowym w K. do próby ugodowej w zakresie kwoty 213 073 zł brutto z tytułu niezasadnie niewypłaconej prowizji wraz z ustawowymi odsetkami, jednak do zwarcia ugody nie doszło. Przed zawarciem umów, z których powódka wywodzi dochodzone w tym procesie roszczenie, strony współpracowały w ten sposób, że powódka na podstawie umowy o pracę prowadziła sklep pozwanego przy ul. D. 3 w K. W związku ze zmianami w firmie pozwanego, niektórzy pracownicy, w tym powódka, zmienili formę zatrudnienia z umowy o pracę na umowę cywilno-prawną w ramach prowadzenia własnej działalności. Strony łączyły dwie umowy z dnia 30 czerwca 2005 r. i z dnia 1 października 2005 r. o obsługę serwisową sklepów nr 1 przy ul. D. 3 w K. i nr 2 przy ul. K. w K. Zgodnie z § 2 i 8 tych umów, powódka zobowiązała się do prowadzenia sklepów pozwanego na własny rachunek i koszt za wynagrodzeniem, w tym do zawierania umów sprzedaży w imieniu i na rzecz pozwanego jako zleceniodawcy za prowizją stanowiącą 50% miesięcznego dochodu każdego z tych sklepów.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp