Wyrok SN z dnia 23 stycznia 2013 r., sygn. I CSK 306/12
Podstawą ustalenia odszkodowania za nieruchomość, co do której bezprawnie odmówiono pierwotnemu właścicielowi ustanowienia prawa wieczystego użytkowania, jest odszkodowanie, które należałoby się mu w dacie koniecznego i nieuniknionego wywłaszczenia.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Barbara Myszka
w sprawie z powództwa E. M.-B., T. J.- B. i W. J.-B. przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 23 stycznia 2013 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 18 stycznia 2012 r.,
oddala skargę kasacyjną; zasądza od pozwanego Skarbu Państwa tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym na rzecz powódki E. M.-B. 3.600 (trzy tysiące sześćset) zł oraz na rzecz powodów T. J.-B. i W. J.-B. kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) zł.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 18 stycznia 2012 r. oddalił apelację pozwanego Skarbu Państwa reprezentowanego przez Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 10 stycznia 2011 r., jako bezzasadną.
Swoje rozstrzygnięcie oparł na następujących ustaleniach:
Powodowie domagali się od Skarbu Państwa odszkodowania w związku ze stwierdzeniem wydania z naruszeniem prawa decyzji Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 20 stycznia 1953 r. utrzymującej w mocy decyzję o odmowie przyznania poprzednikom prawnym powodów prawa własności czasowej co do nieruchomości położonej w W. przy ul. D.[...].
Nieruchomość położona przy ul. D. [...] w W., składająca się z działek gruntu o numerach 116, 117 i 118, o łącznej powierzchni 7.478,6 m2, należąca na zasadzie współwłasności do Z. M.-J. oraz J. J.-B., poprzedników prawnych powodów, została przejęta na własność oraz w posiadanie Skarbu Państwa na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze miasta stołecznego Warszawy (Dz. U. Nr 50 poz. 279), gdyż decyzją Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy z 13 maja 1952 r. odmówiono właścicielkom przyznania własności czasowej tego gruntu. Powyższa decyzja została utrzymana w mocy przez Ministra Gospodarki Komunalnej decyzją z dnia 20 stycznia 1953 r. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego z 1961 r. nieruchomość została przeznaczona pod budownictwo wielorodzinne, w związku z czym zburzone zostały zabudowania posadowione na nieruchomości, należące do działającej tam uprzednio Fabryki E. Działki gruntu o numerach 116 i 117 oddane zostały w użytkowanie wieczyste spółdzielni mieszkaniowej, a na nieruchomości powstały osiedla mieszkaniowe.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
