Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 15 maja 2013 r., sygn. III CZP 91/12
Sąd niewłaściwy, do którego skierowano zażalenie, przekazuje je do rozpoznania sądowi właściwemu (art. 200 § 1 w związku z art. 391 § 1 i art. 397 § 2 k.p.c.).
Teza urzędowa
Sąd Najwyższy w składzie :
Prezes SN Tadeusz Ereciński (przewodniczący)
SSN Jacek Gudowski
SSN Marian Kocon
SSN Iwona Koper
SSN Barbara Myszka
SSN Tadeusz Wiśniewski
SSN Mirosława Wysocka (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa "D. O." sp. z o.o. w G. przeciwko A. W.-J. i P. J. o zapłatę, po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym w dniu 15 maja 2013 r., przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Henryki Gajdy-Kwapień, zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 20 września 2012 r., sygn. akt IV CZ 99/12, do rozstrzygnięcia składowi powiększonemu Sądu Najwyższego,
"Czy środek odwoławczy, sporządzony przez pełnomocnika będącego radcą prawnym (adwokatem), skierowany do sądu niewłaściwego do jego rozpoznania, podlega odrzuceniu?"
podjął uchwałę:
Sąd niewłaściwy, do którego skierowano zażalenie, przekazuje je do rozpoznania sądowi właściwemu (art. 200 § 1 w związku z art. 391 § 1 i art. 397 § 2 k.p.c.).
Uzasadnienie
Przedstawione przez Sąd Najwyższy zagadnienie prawne powstało przy rozpoznawaniu zażalenia na postanowienie Sądu Okręgowego w G. z dnia 30 grudnia 2011 r. w przedmiocie kosztów postępowania apelacyjnego. Zażalenie to, sporządzone przez reprezentującego skarżącego pełnomocnika procesowego, będącego radcą prawnym, zostało skierowane do Sądu Apelacyjnego , pomimo że właściwym do jego rozpoznania był, stosownie do obowiązującego w tym czasie art. 394 § 1 pkt 2 k.p.c., Sąd Najwyższy. Sąd Okręgowy, do którego wniesiono zażalenie, przedstawił je Sądowi Najwyższemu, który ocenił, że w pierwszej kolejności należy wyjaśnić charakter i skutki prawne uchybienia polegającego na skierowaniu środka odwoławczego do sądu niewłaściwego do jego rozpoznania. Poważne wątpliwości co do wykładni prawa, znajdujące odzwierciedlenie w rozbieżnościach występujących w tej kwestii w orzecznictwie Sądu Najwyższego, stanowiły podstawę przedstawienia zagadnienia prawnego do rozstrzygnięcia powiększonemu składowi tego Sądu, na podstawie art. 59 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. Nr 240, poz. 2052 ze zm.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
