Logo Platforma Księgowych i Kadrowych
    Pokaż wyniki dla:
    Pokaż wyniki dla:
    uźytkownik Zaloguj się koszyk Kup dostęp
    • Twój panel
    • Tematyka
      • Podatki (606713)
      • Kadry i płace (26075)
      • Obrót gospodarczy (88754)
      • Rachunkowość firm (3835)
      • Ubezpieczenia (35846)
    • Aktualności
    • Kalkulatory
    • Porady i artykuły
    • Tematy na czasie
      • ZMIANY 2026
      • KSeF 2026
      • ZMIANY 2025
      • SYGNALIŚCI
    • Czasopisma
    • Akty prawne
    • Interpretacje
    • Orzeczenia
    • Formularze
    • Wskaźniki i stawki
    • Narzędzia i programy
      • Kursy walut
      • PKD
      • PKWiU 2015
      • KŚT ze stawkami amortyzacji
    • Terminarz
    • Wideoporady
    08.08.2012

    Postanowienie SN dnia 8 sierpnia 2012 r., sygn. I UK 166/12

    Sąd Najwyższy w składzie :

    SSN Katarzyna Gonera

    w sprawie z odwołania B. SA w B.

    przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

    z udziałem zainteresowanych: B. Spółki z o. o. w B. i Andrzeja B.

    o objęcie ubezpieczeniem społecznym i ustalenie podstawy wymiaru składek,

    po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 8 sierpnia 2012 r.,

    skargi kasacyjnej B. SA w B. od wyroku Sądu Apelacyjnego w K.

    z dnia 21 października 2011 r., sygn. akt III AUa 1355/11,

    1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

    2. zasądza od odwołującej się B. S.A. w B. na rzecz organu rentowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

    UZASADNIENIE

    Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. (organ rentowy) decyzją z 29 października 2010 r. objął Andrzeja B. (zainteresowany) obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi jako pracownika B. S.A. w B. (odwołująca się) i ustalił dla zainteresowanego podstawę wymiaru składek.

    Odwołująca się zaskarżyła decyzję organu rentowego odwołaniem, które zostało oddalone przez Sąd Okręgowy w B. - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z 1 marca 2011 r., VI U 2490/10. Od powyższego wyroku odwołująca się wniosła apelację, którą Sąd Apelacyjny w K. - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił wyrokiem z 26 lipca 2011 r., III AUa 1355/11.

    Odwołująca się zaskarżyła wyrok Sądu Apelacyjnego w całości skargą kasacyjną. Zaskarżonemu wyrokowi skarżąca zarzuciła naruszenie prawa materialnego, to jest błędną wykładnię art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 17 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm., dalej jako "ustawa systemowa") poprzez przyjęcie, że: 1) osoba świadcząca usługi na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z innym podmiotem niż pracodawca wykonuje pracę na rzecz swojego pracodawcy, jeżeli pomiędzy pracodawcą a wspomnianym podmiotem istnieje równocześnie umowa cywilnoprawna obejmująca swoim zakresem wyroby/usługi wykonywane przez osobę świadczącą pracę, podczas gdy określenie "wykonuje pracę na rzecz pracodawcy" opisuje sytuację, w której art. 8 ust. 2a ustawy systemowej ma zastosowanie, a nie odnosi się do relacji pracodawca - zleceniobiorca, bowiem między tym podmiotami nie ma więzi prawnej; 2) to odwołująca się - w związku z transakcjami z B. Spółką z o.o. (zainteresowana), która korzystała z usług podwykonawców, będących równocześnie pracownikami odwołującej się - była w tym przypadku płatnikiem składek i że była ona zobowiązana potraktować wynagrodzenie tych osób z umów cywilnoprawnych zawartych z zainteresowaną jako część podstawy wymiaru składek ubezpieczeniowych ze stosunku pracy tych osób z odwołującą się; 3) decydujące znaczenie dla oceny, czy osoba wykonująca pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej jest pracownikiem, ma sam fakt istnienia umowy o pracę między tą osobą a odwołującą się, bez wnikania w kontekst tego, co jest przedmiotem transakcji pomiędzy odwołującą się a zainteresowaną B. Spółką z o.o., czyli że dla uznania danej osoby za pracownika w rozumieniu art. 8 ust. 2a ustawy systemowej wystarczające jest świadczenie pracy na rzecz pracodawcy w sensie przedmiotowym, podczas gdy uznaniu za pracownika w świetle art. 8 ust. 2a w związku z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy systemowej powinien decydować element podmiotowy, wyznaczający i definiujący pracodawcę i prawidłowa wykładnia przepisu wymaga świadczenia pracy na rzecz pracodawcy definiowanego w sensie podmiotowym, a nie wyłącznie przedmiotowym, oraz element przedmiotowy, który nakazuje odnosić się do istoty świadczenia umownego pomiędzy skarżącą a zainteresowaną B. Spółką z o.o.; jeżeli przedmiotem świadczenia jest towar w ramach umowy sprzedaży, dostawy, zamiany, umowy o dzieło, której przedmiotem jest rezultat o charakterze materialnym w postaci wytworzenia i dostarczenia określonych przedmiotów - trudno mówić o świadczeniu pracy.

    ikona kłódki
    Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    ikona kłódki
    Funkcjonalności dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    • INFOR.PL
    • INFORLEX
    • GAZETA PRAWNA
    • INFORORGANIZER
    • SKLEP
    Copyright © 2025 INFOR PL S.A.