Postanowienie SN z dnia 4 września 2012 r., sygn. I UK 141/12
Sąd Najwyższy w składzie :SSN Teresa Flemming-Kulesza (przewodniczący)
SSN Zbigniew Hajn
SSN Józef Iwulski (sprawozdawca)
Sąd Najwyższy w sprawie z odwołania Barbary H.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Z.
o prawo do renty rodzinnej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 4 września 2012 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonej od postanowienia Sądu Apelacyjnego w .
z dnia 26 października 2011 r., sygn. akt III AUz 240/11, oddalił skargę kasacyjną.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 11 sierpnia 2011 r., VIII U 1434/11, Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. umorzył postępowanie w sprawie z odwołania ubezpieczonej Barbary H. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Z. z dnia 20 czerwca 2011 r. w przedmiocie prawa do renty rodzinnej (wdowiej). Umorzenie postępowania nastąpiło w związku z cofnięciem przez ubezpieczoną odwołania na rozprawie w dniu 11 sierpnia 2011 r. Po rozważeniu wszelkich okoliczności faktycznych i prawnych sprawy Sąd pierwszej instancji doszedł do przekonania, że cofnięcie odwołania, oznaczające tym samym rezygnację ubezpieczonej z dochodzenia prawa do stałej renty rodzinnej, nie naruszało usprawiedliwionego interesu ubezpieczonej w rozumieniu art. 469 k.p.c. Zdaniem Sądu Okręgowego, skoro ubezpieczona nie nabyła prawa do renty rodzinnej wdowiej w wieku wynoszącym co najmniej 50 lat - na podstawie art. 70 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.; dalej ustawa o emeryturach i rentach z FUS), to prawo do renty rodzinnej ustanie zawsze w wypadku ustąpienia jej niezdolności do pracy i to niezależnie od wieku ubezpieczonej.
W zażaleniu na postanowienie umarzające postanowienie ubezpieczona podniosła, że "uchyla się od swojego oświadczenia woli złożonego na rozprawie przez swojego pełnomocnika działającego na zasadzie substytucji, który popełnił błąd interpretacyjny przepisu szczególnego (Y) przez to, że przepis ten zinterpretował rozszerzająco, a przecież jest to przepis szczególny i nie podlega wykładni rozszerzającej tylko ma być interpretowany ściśle zgodnie z jego brzmieniem, bowiem interpretacja rozszerzająca przepisu szczególnego jest niedopuszczalna". Zdaniem żalącej się, cofnięcie odwołania naruszyło interes ubezpieczonej, wobec czego w sprawie doszło do naruszenia art. 355 i 469 k.p.c.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
