Postanowienie SN z dnia 12 stycznia 2012 r., sygn. I UK 307/11
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie z odwołania Marka K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w C.
z udziałem zainteresowanej M. Spółki z o. o. w K.
o wyłączenie z ubezpieczeń społecznych,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 12 stycznia 2012 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w K.
z dnia 6 kwietnia 2011 r.,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. zasądza od Marka K. na rzecz strony pozwanej 120 (sto dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w K. wyrokiem z 6 kwietnia 2011 r. oddalił apelację ubezpieczonego Marka K. od wyroku Sądu pierwszej instancji z 9 czerwca 2010 r., oddalającego jego odwołanie od decyzji pozwanego z 18 marca 2009 r., stwierdzającej, że ubezpieczony w okresie od 1 października 2005 r. do 12 marca 2008 r. nie podlegał ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę nakładczą zawartej ze spółką z o.o. M. Ubezpieczony prowadził działalność gospodarczą od 1998 r. - zakład opieki zdrowotnej - i pozwany uznał, że celem umowy o pracę nakładczą było obejście przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, tak aby nie płacić składek z działalności gospodarczej. W postępowaniu sądowym ustalono, że umowa o pracę nakładczą, zawarta na czas nieokreślony, dotyczyła przygotowania, kopertowania, adresowania i wysyłania materiałów reklamowych dostarczonych przez nakładcę, za wynagrodzeniem obliczonym według stawki jednostkowej 3,50 zł za skompletowanie i wysłanie jednej przesyłki reklamowej. W umowie strony ustaliły minimalną miesięczną ilość pracy 145 kompletów reklamowych. Ubezpieczony miesięcznie wykonywał i wysyłał kilka sztuk pakietów reklamowych, za które otrzymywał kwotę w wysokości od 4,43 zł do 40,30 zł, a jedyną formą rozliczania wykonanej pracy był comiesięczny raport. Sąd pierwszej instancji decyzję pozwanego uznał za prawidłową. Sąd Apelacyjny w uzasadnieniu oddalenia apelacji ubezpieczonego podzielił stanowisko Sądu pierwszej instancji. Umowa o pracę nakładczą została zawarta dla pozoru, a co za tym idzie była nieważna i nie mogła rodzić skutków w sferze ubezpieczeń społecznych. Ubezpieczony może korzystać z wyboru formy zatrudnienia i tytułu do ubezpieczenia społecznego, jednak zamierzonego efektu nie może osiągnąć poprzez działanie sprzeczne z prawem, w tym wypadku poprzez złożenie pozornego oświadczenia woli co do zawarcia umowy o pracę nakładczą (wyrok Sądu Najwyższego z 9 stycznia 2008 r., III UK 73/07, LEX nr 356045).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
