Postanowienie SN z dnia 19 stycznia 2012 r., sygn. I UK 319/11
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec
w sprawie z odwołania Stanisława S.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Z.
o wysokość świadczenia,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 19 stycznia 2012 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w K.
z dnia 12 kwietnia 2011 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2011 r. Sąd Apelacyjny w K. zmienił wyrok z dnia 23 czerwca 2010 r. Sądu Okręgowego w G. i oddalił odwołanie Stanisława S. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Z. z dnia 6 sierpnia 2009 r., którą odmówiono wnioskodawcy prawa do przeliczenia emerytury z zastosowaniem przelicznika 1,8 za każdy rok pracy górniczej.
W skardze kasacyjnej wnioskodawca zarzucił: I. naruszenie prawa materialnego, przez: 1) błędną wykładnię i niezastosowanie art. 50d ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. ustawy emerytalnej w związku z załącznikiem Nr 3 poz. 4 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 r. w sprawie określenia niektórych stanowisk pracy górniczej oraz stanowisk pracy zaliczanej w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury lub renty (Dz. U. z 1995 r., Nr 2 poz. 8, zwanego dalej rozporządzeniem) i niezaliczenie spornego okresu pracy wnioskodawcy w wymiarze półtorakrotnym pomimo, że było on zatrudniony na stanowisku operatora spycharek i maszyn wieloczynnościowych na odkrywce przy wykonywaniu innych prac przodkowych związanych z bezpośrednim urabianiem nadkładu i złoża; 2) naruszenie art. 2 i 32 Konstytucji RP polegające na nierównym traktowaniu ubezpieczonych przez organ rentowy oraz orzekające w sprawie Sądy poprzez wydawanie różnych orzeczeń w podobnym stanie faktycznym i prawnym; II. naruszenie prawa procesowego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, poprzez: 1) naruszenie zasady bezpośredniości (art. 382 k.p.c.) i całkowicie odmienną ocenę materiału dowodowego niż Sąd pierwszej instancji bez przeprowadzenia choćby uzupełniająco własnego postępowania dowodowego; 2) nierozpoznanie istoty sprawy (art. 391 § 1 w związku z art. 328 § 2 k.p.c.) polegające na nieodniesieniu się w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku do ustawowego określenia w art. 50d ust. 1 pkt 1 pojęcia „inne prace przodkowe” oraz niezdefiniowaniu na użytek choćby zaskarżonego wyroku pojęcia „przodka”.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
