22.02.2012

Postanowienie SN z dnia 22 lutego 2012 r., sygn. II UK 274/11

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Zbigniew Myszka

w sprawie z wniosku Wiesława S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o emeryturę,

na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 22 lutego 2012 r.,

na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w G.

z dnia 27 maja 2011 r.,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 27 maja 2011 r. Sąd Apelacyjny - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. oddalił apelację wnioskodawcy Wiesława S. od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w B. z dnia 18 listopada 2010 r. oddalającego jego odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. z dnia 6 maja 2010 r. odmawiającej mu prawa do emerytury w obniżonym wieku z tytułu pracy w warunkach szczególnych.

W uzasadnieniu Sąd Apelacyjny wskazał, że wnioskodawca składając wniosek o emeryturę i w dniu wydania zaskarżonej decyzji, a także w toku postępowania sądowego pozostawał w zatrudnieniu i nie rozwiązał stosunku pracy łączącego go z „Przedsiębiorstwem Robót Inżynieryjnych P." w P. Tym samym nie spełnił warunków z art. 184 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.). Według Sądu Apelacyjnego, dotychczasowy stosunek pracy wnioskodawcy z tym pracodawcą nie został przerwany, a  podpisanie przez strony w dniu 1 kwietnia 2010 r. dokumentu nazwanego „umową o pracę" stanowiło jedynie czynność fikcyjną dokonaną wyłącznie na użytek uzyskania emerytury przez wnioskodawcę. To na potrzeby postępowania przed organem rentowym sporządzony został również dokument nazwany „świadectwem pracy" z dnia 31 marca 2010 r. Tymczasem, wbrew jego deklaracji, stosunek pracy pomiędzy tymi stronami nie został przerwany, lecz trwał nadal jako to samo zatrudnienie. Wnioskodawca chciał zatem przejść na wcześniejszą emeryturę bez rozwiązania stosunku pracy, jak tego wymaga expressis verbis art. 184 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, ponieważ przez cały czas pozostawał w tym samym zatrudnieniu. Wprawdzie dla uzyskania emerytury w obniżonym wieku nie jest konieczne niepozostawanie w zatrudnieniu, ale wymagane jest rzeczywiste rozwiązanie stosunku pracy i spełnienie pozostałych przesłanek do przyznania tej emerytury. Tymczasem ubezpieczony nie rozwiązał stosunku pracy, co wykluczało przyznanie mu powyższej emerytury.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp