Logo Platforma Księgowych i Kadrowych
    Pokaż wyniki dla:
    Pokaż wyniki dla:
    uźytkownik Zaloguj się koszyk Kup dostęp
    • Twój panel
    • Tematyka
      • Podatki (606713)
      • Kadry i płace (26075)
      • Obrót gospodarczy (88754)
      • Rachunkowość firm (3835)
      • Ubezpieczenia (35846)
    • Aktualności
    • Kalkulatory
    • Porady i artykuły
    • Tematy na czasie
      • ZMIANY 2026
      • KSeF 2026
      • ZMIANY 2025
      • SYGNALIŚCI
    • Czasopisma
    • Akty prawne
    • Interpretacje
    • Orzeczenia
    • Formularze
    • Wskaźniki i stawki
    • Narzędzia i programy
      • Kursy walut
      • PKD
      • PKWiU 2015
      • KŚT ze stawkami amortyzacji
    • Terminarz
    • Wideoporady
    02.02.2012

    Postanowienie SN z dnia 2 lutego 2012 r., sygn. III SO 21/11

    Sąd Najwyższy w składzie :

    SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący)

    SSN Halina Kiryło (sprawozdawca)

    SSN Jerzy Kwaśniewski

    w sprawie z zażalenia Ryszarda M.

    na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 listopada 2011 r.,

    w sprawie III SW 125/11,

    po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 2 lutego 2012 r.,

    odrzuca zażalenie.

    UZASADNIENIE

    Powołując się na art. 78 Konstytucji RP Ryszard M. wniósł zażalenie na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 listopada 2011 r., sygn. akt III SW 125/11, mocą którego pozostawiono bez dalszego biegu wniesiony przez niego protest przeciwko ważności wyborów do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, domagając się ponownego rozpatrzenie złożonych protestów.

    W uzasadnieniu zażalenia podniesiono, że siedem pism, które Sąd Najwyższy potraktował jako jeden protest wyborczy, było w istocie siedmioma protestami. Żalący się nie podzielił stanowiska Sądu Najwyższego, zgodnie z którym w proteście nie zostały sformułowane zarzuty popełnienia przestępstw przeciwko wyborom i wskazał, iż art. 192 Kodeksu wyborczego jest tożsamy z art. 96 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, więc wykazane w protestach naruszenie Konstytucji jest równoznaczne z naruszeniem Kodeksu wyborczego, a więc przestępstwem przeciwko wyborom określonym w art. 82 Kodeksu wyborczego. Skoro badanie podniesionych zarzutów należało do wyłącznej kompetencji Trybunału Konstytucyjnego, to Sąd Najwyższy rozpatrując protesty powinien był zwrócić się, przed wydaniem zaskarżonego postanowienia, do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym w trybie art. 193 Konstytucji RP. W nieskorzystaniu przez Sąd Najwyższy z możliwości zwrócenia się z pytaniem prawnym do Trybunału Konstytucyjnego żalący się upatruje naruszenia art. 32 Konstytucji. Ponadto w ocenie żalącego się, stwierdzenie przez Sąd Najwyższy, iż sformułowane w proteście wyborczym zarzuty nie spełniają wymagań określonych w art. 241 § 3 Kodeksu wyborczego, nie jest nieuzasadnione.

     
    ikona kłódki
    Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    ikona kłódki
    Funkcjonalności dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    • INFOR.PL
    • INFORLEX
    • GAZETA PRAWNA
    • INFORORGANIZER
    • SKLEP
    Copyright © 2025 INFOR PL S.A.