Postanowienie SN z dnia 28 lutego 2012 r., sygn. I UK 353/11
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Halina Kiryło
w sprawie z odwołania J. Spółki z o.o. w K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w K.
z udziałem zainteresowanej Izabeli W.
o ubezpieczenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 28 lutego 2012 r.,
skargi kasacyjnej J. Spółki z o.o. w K.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w K.
z dnia 5 maja 2011 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w K. wyrokiem z dnia 5 maja 2011 r. oddalił apelację J. Spółka z o.o. w K. od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 1 grudnia 2010 r., oddalającego odwołanie Spółki od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K., stwierdzającej, że jej pracownik tymczasowy Izabela W. nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu w okresie od 5 października do 6 listopada 2009 r. Sąd drugiej instancji przyjął, że nie zachodzi możliwość zastosowania w sprawie art. 14 ust. 1 lit. a rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U.E.L. z 1971 r. Nr 149, poz. 2 ze zm.), gdyż skarżąca agencja pracy tymczasowej, jako przedsiębiorstwo wysyłające, nie prowadziła znaczącej części działalności (działalności gospodarczej „godnej odnotowania”) na obszarze państwa wysyłającego, lecz zatrudniała pracowników przede wszystkim w celu wykonywania pracy we Francji, a na terenie Polski osiągała bardzo znikome dochody.
Powyższy wyrok został zaskarżone skargą kasacyjną J. Spółki z o.o. w K. Skargę oparto na podstawie naruszenia art. 14 ust 1 lit. a rozporządzenia przez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że skarżąca spółka nie prowadziła działalności na terenie Polski i tym samym nie spełniła warunków delegowania pracowników umożliwiających pozostawienie swoich pracowników w polskim systemie ubezpieczeń społecznych. Podniesiono nieprawidłowość utożsamienia prowadzenia działalności wyłącznie z liczbą zatrudnionych pracowników oraz obrotem osiąganym na terytorium państwa siedziby pracodawcy bez uwzględnienia specyfiki zatrudnienia tymczasowego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty