Postanowienie SN z dnia 21 lutego 2012 r., sygn. I UZ 53/11
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Romualda Spyt (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Iwulski
SSA Maciej Piankowski
w sprawie z odwołania Eugeniusza L.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddziałowi w Ł.
o wysokość emerytury,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 21 lutego 2012 r.,
zażalenia organu rentowego na postanowienie Sądu Apelacyjnego w Ł.
z dnia 21 października 2011 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Postanowieniem zawartym w pkt 2 wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Ł., w sprawie Eugeniusza L. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddziałowi w Ł. o rentę rodzinną, odrzucił apelację organu rentowego.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że apelacja organu rentowego podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna, gdyż została wniesiona przez pracownika organu rentowego, który nie może być pełnomocnikiem tego organu w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych (476 § 2 i 3 k.p.c.), jako że pracownicy terenowych jednostek organizacyjnych Zakładu Ubezpieczeń Społecznych niebędący radcami prawnymi nie są osobami uprawnionymi do wnoszenia w imieniu organu rentowego apelacji od wyroków sądów pierwszej instancji nawet wówczas, gdy złożą stosowne pełnomocnictwo procesowe, gdyż nie zostali wymienieni w przepisach art. 87 § 1 i 2 k.p.c.
Organ rentowy zaskarżył to postanowienie zażaleniem, zarzucając mu naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 370 k.p.c. w związku z art. 87 § 2 k.p.c., poprzez jego błędne zastosowanie i art. 130 § 1 k.p.c., poprzez jego błędne niezastosowanie.
W uzasadnieniu zażalenia podniesiono, że w przypadku pism procesowych, w tym apelacji, jeżeli zawierają one braki formalne, Sąd w myśl art. 130 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. powinien wezwać organ rentowy do uzupełnienia braków formalnych wniosku, poprzez podpisanie go przez osobę uprawnioną. Skarżący stwierdził, że jeżeli Sąd uznał, iż apelacja została sporządzona przez osobę nieuprawnioną to powinien ją potraktować identycznie jak apelację w ogóle niepodpisaną i wezwać organ rentowy do uzupełnienia braków formalnych, tj. podpisania wniosku przez dyrektora organu rentowego lub radcę prawnego albo adwokata. Wskazał przy tym, że stanowisko takie jest zgodne z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 24 lutego 2009 r., I UZ 35/08. Skarżący wskazał także, że w niniejszej sprawie występuje sytuacja, w której w postępowaniu Sąd nie kwestionuje reprezentacji organu rentowego, a następnie odrzuca apelację złożoną przez osobę, która reprezentowała organ rentowy w procesie. W takim przypadku, jeżeli w ocenie sądu drugiej instancji reprezentacja była nieprawidłowa, to winien zastosować art. 378 § 1 k.p.c. i stwierdzić nieważność postępowania na podstawie art. 379 pkt 1 k.p.c.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
