Postanowienie SN z dnia 10 stycznia 2012 r., sygn. I UK 289/11
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec
w sprawie z odwołania Heleny M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R. o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 10 stycznia 2012 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w K. z dnia 30 listopada 2010 r.,
I. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
II. przyznaje adw. Maciejowi L. od Skarbu Państwa (kasa Sądu Okręgowego w G. - Ośrodek Zamiejscowy w R.) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu kasacyjnym kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł powiększoną o podatek od towarów i usług.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 30 listopada 2010 r. Sąd Apelacyjny w K. oddalił apelację Heleny M. od wyroku z dnia 10 lutego 2010 r. Sądu Okręgowego w G. - Ośrodka Zamiejscowego w R. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. z dnia 21 maja 2009 r., którą odmówiono wnioskodawczyni prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.
W skardze kasacyjnej wnioskodawczyni zarzuciła: I. naruszenie przepisów postępowania, a to: 1) art. 5 w związku z art. 212 k.p.c., przez ich niezastosowanie i brak ustanowienia dla strony pełnomocnika z urzędu lub co najmniej pouczenia strony o możliwości domagania się jego ustanowienia w sytuacji, gdy zachodziło wysokie prawdopodobieństwo występowania (trwania) u tej strony zaburzeń psychicznych, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy oraz 2) art. 378 § 1 zdanie drugie w związku z art. 386 § 2 i art. 379 pkt 5 k.p.c., przez nieuwzględnienie nieważności postępowania przed Sądem pierwszej instancji; II. naruszenie prawa materialnego, tj. art. 57 ust. 1 w związku z art. 107 i art. 12 ust. 1-3 oraz art. 13 ust. 1-3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2009 Nr 153, poz. 1227 ze zm., powoływanej dalej jako ustawa emerytalna), przez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie i stwierdzenie zaistnienia przesłanki „braku niezdolności do pracy" w rozumieniu tego przepisu jedynie w oparciu o ustalenie zdolności do pracy, bez uwzględnienia pozostałych kryteriów jej orzekania w sytuacji, gdy nie wykazano żadnych zmian w stanie zdrowia ubezpieczonej dotychczas niezdolnej do pracy oraz gdy Sąd co prawda dostrzegł potrzebę, lecz w ogóle nie rozpatrywał przesłanki zdolności do pracy w świetle zgodności z poziomem posiadanych kwalifikacji, możliwości wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowości przekwalifikowania zawodowego i nie rozważał predyspozycji psychofizycznych ubezpieczonej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
