Postanowienie SN z dnia 19 stycznia 2012 r., sygn. I UK 325/11
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec
w sprawie z odwołania Grzegorza P.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.
o prawo do emerytury,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 19 stycznia 2012 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w K.
z dnia 6 kwietnia 2011 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2011 r. Sąd Apelacyjny w K. oddalił apelację Grzegorza P. od wyroku z dnia 28 maja 2010 r. Sądu Okręgowego w C., którym oddalono odwołanie wnioskodawcy od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z dnia 10 grudnia 2009 r. odmawiającej prawa do emerytury w obniżonym wieku.
W skardze kasacyjnej wnioskodawca zarzucił: I. naruszenie przepisów postępowania, a mianowicie: 1) art. 378 § 1, art. 387 § 1 oraz art. 328 § 2 w związku z art. 391 § 1 k.p.c., poprzez nierozpoznanie istoty sprawy w granicach apelacji, a w konsekwencji brak ustosunkowania się do wszystkich zarzutów apelacyjnych w treści uzasadnienia wyroku; 2) art. 382 k.p.c. przejawiające się tym, iż Sąd drugiej instancji pomimo tego, że dysponował niezbędnymi dowodami, bezpodstawnie zaniechał dokonania ustaleń faktycznych, które miały istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy; II. naruszenie prawa materialnego, tj.: 1) art. 184 w związku z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz.1227 ze zm., powoływanej dalej jako ustawa emerytalna) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm., powoływanego dalej jako rozporządzenie), poprzez ich błędną wykładnię prowadzącą do bezpodstawnego przyjęcia, że ubezpieczony nie spełnił wszystkich warunków niezbędnych do tego, by uzyskać prawo do emerytury w obniżonym wieku na podstawie wskazanych powyżej przepisów; 2) art. 184 ust. 1 pkt 1 ustawy emerytalnej w związku z § 4 ust. 1 rozporządzenia w związku z pkt 2 działu VIII wykazu A, zawierającego katalog prac w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego w związku z art. 22 § 1 w związku z art. 22 § 1 k.p., poprzez ich błędną wykładnię prowadzącą do bezpodstawnego przyjęcia, że ubezpieczony świadcząc pracę na rzecz rolniczej spółdzielni produkcyjnej na warunkach świadczących ewidentnie o istnieniu stosunku pracy nie posiada wymaganego do uzyskania prawa do wcześniejszej emerytury okresu pracy w warunkach szczególnych tylko dlatego, że świadczył zaliczaną do tej kategorii pracę kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, posiadając w tym czasie, jedynie formalnie, status członka tej spółdzielni, a formalna podstawa świadczenia przez niego pracy nie przesądza o jej rzeczywistym charakterze; 3) art. 2 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, poprzez ich nieprawidłowe zastosowanie, gdyż świadczenie pracy w szczególnych warunkach czy w szczególnym charakterze oznacza pracę o znacznej szkodliwości dla zdrowia lub o znacznym stopniu uciążliwości; praca wykonywana przez członka spółdzielni, która odpowiada pracy wykonywanej w ramach stosunku pracy nie powinna być traktowana w sposób odmienny od tej samej pracy mającej taki sam charakter i szkodliwość, ale wykonywanej przez pracownika, który jedynie formalnie posiadał status członka rolniczej spółdzielni produkcyjnej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
