Postanowienie SN z dnia 2 lutego 2012 r., sygn. III UK 69/11
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Halina Kiryło
w sprawie z odwołania Romana J.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K.
o zwrot nienależnie pobranego świadczenia,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 2 lutego 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w S.
z dnia 18 listopada 2010 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w S. wyrokiem z dnia 18 listopada 2010 r. oddalił apelację Romana J. od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 11 maja 2010 r., który zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. z dnia 3 listopada 2009 r. i zobowiązał Romana J. do zwrotu nienależnie pobranych świadczeń za okres od 1 listopada 2006 r. do 31 sierpnia 2009 r. w kwocie 50.256,27 złotych, a także sprostował w komparycji wyroku pierwszej instancji datę wydania zaskarżonej decyzji.
Powyższy wyrok został zaskarżony skargą kasacyjną ubezpieczonego. Skargę oparto na podstawie naruszenia prawa materialnego poprzez: 1/ błędną wykładnię art. 138 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poprzez: a) przyjęcie, że pobierane przez ubezpieczonego Romana J. świadczenie ma charakter świadczenia nienależnego, pomimo braku pouczenia o sposobie dokonania powiadomienia organu rentowego o okoliczności powodującej ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo wstrzymanie wypłaty świadczeń w całości lub w części, w szczególności spełniającego warunki „czynnego działania ze strony pobierającej świadczenie, wyraźnie ukierunkowanego na uświadomienie organowi rentowemu zajścia określonych okoliczności”; b) przyjęcie, że świadczenie wypłacone (faktycznie otrzymane), o którym wyraźnie mowa w przytoczonym przepisie tożsame jest ze świadczeniem przyznanym (obejmującym dodatkowo należności publicznoprawne); 2/ błędną wykładnię art. 138 ust. 4 ustawy emerytalnej i przyjęcie, że w sprawie zachodzi „pozostały wypadek”, uprawniający organ rentowy do żądania zwrotu świadczenia za okres 3 lat; 3/ błędną wykładnię art. 84 ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 84 ust. 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez: a) przyjęcie, że pobierane przez ubezpieczonego świadczenie ma charakter świadczenia nienależnego, pomimo braku pouczenia o sposobie dokonania powiadomienia organu rentowego o okoliczności powodującej ustanie prawa do świadczeń albo wstrzymanie ich wypłaty w całości lub w części, w szczególności spełniającego warunki „czynnego działania ze strony pobierającej świadczenie, wyraźnie ukierunkowanego na uświadomienie organowi rentowemu zajścia określonych okoliczności”; b) przyjęcie, że świadczenie wypłacone (faktycznie otrzymane), o którym wyraźnie mowa w przytoczonym przepisie tożsame jest ze świadczeniem przyznanym (obejmującym dodatkowo należności publicznoprawne); 4/ błędną wykładnię art. 84 ust. 3 ustawy systemowej i przyjęcie, że w sprawie zachodzi „pozostały wypadek”, uprawniający organ rentowy do żądania zwrotu świadczenia za okres 3 lat; 5/ niewłaściwe zastosowanie art. 138 ustawy emerytalnej i 84 ustawy systemowej - wskutek przytoczonej błędnej wykładni przepisów. Skargę oparto również na naruszeniu przepisów postępowania to jest art. 385 k.p.c. poprzez oddalenie apelacji ubezpieczonego w całości przy powołaniu się na ustalenia Sądu pierwszej instancji, podczas gdy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym wyrok Sądu pierwszej instancji wymagał zmiany. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu Apelacyjnego w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi, który wydał zaskarżone orzeczenie a także zasądzenie od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych; ewentualnie o uchylenie także wyroku Sądu I instancji, przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania temu Sądowi i zasądzenie od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
