Postanowienie SN z dnia 9 stycznia 2012 r., sygn. III UK 59/11
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Halina Kiryło
w sprawie z odwołania Dariusza O. od decyzji Wojskowego Biura Emerytalnego w S. o prawo do renty wojskowej, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 9 stycznia 2012 r., na skutek skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w S. z dnia 2 grudnia 2010 r.,
1.odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2.przyznaje radcy prawnemu Jackowi P. od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego w S. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług tytułem pomocy prawnej w postępowaniu kasacyjnym, udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w S. wyrokiem z dnia 2 grudnia 2010 r. oddalił apelację ubezpieczonego Dariusza O. od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w S. z dnia 15 czerwca 2010 r., mocą którego oddalono jego odwołanie od decyzji Wojskowego Biura Emerytalnego w S. z 30 stycznia 2009 r., odmawiającej wnioskodawcy prawa do wojskowej renty inwalidzkiej.
Powyższy wyrok został zaskarżony skargą kasacyjną ubezpieczonego. Skargę oparto na podstawie naruszenia przepisów postępowania, które miało istotny wpływa na wynik sprawy, tj. art. 227 w związku z art. 217 § 1 i art. 381 k.p.c., art. 233 § 1 k.p.c. oraz art. 328 § 2 k.p.c.. Skarżący wniósł o uchylenie w całości zaskarżonego wyroku wraz z poprzedzającym go wyrokiem Sądu pierwszej instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w S. oraz zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
Jako przesłankę przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania wskazano występowanie w sprawie istotnego zagadnienia prawnego, potrzebę wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości oraz oczywistą zasadność skargi. W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że w sprawie decydujące znacznie dla jej rozstrzygnięcia miał stan zdrowia ubezpieczonego oraz warunki pełnienia przez niego służby wojskowej. Tymczasem wbrew unormowaniu art. 227 i art. 217 § 1 k.p.c. Sądy obydwu instancji pominęły szereg dowodów zgłaszanych przez skarżącego dla wyjaśnienia tychże okoliczności, ograniczając się do ogólnikowego stwierdzenia „subiektywności odczuć wnioskodawcy”. Powstaje zatem zagadnienie prawidłowości takiej oceny wniosków dowodowych w fazie decydowania o ich dopuszczeniu lub pominięciu. O ile bowiem na gruncie art. 233 § 1 k.p.c. sąd dokonuje oceny już zebranego materiału dowodowego, to na płaszczyźnie powołanych przepisów ocenia jedynie celowość dopuszczenia wnioskowanych przez stronę dowodów i na tym etapie postępowania nie powinien pomijać zgłoszonych dowodów motywując swoją decyzję subiektywnymi odczuciami wnioskodawcy. W świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego oddalenie wniosków dowodowych zmierzających - jak w niniejszym przypadku - do wyjaśnienia istotnych okoliczności sprawy stanowi naruszenia art. 227 k.p.c. Przedmiotowa skarga kasacyjna jest też oczywiście uzasadniona z tego powodu, że wbrew art. 233 § 1 oraz art. 328 § 2 k.p.c. Sądy orzekające w sprawie nie rozważyły całokształtu zebranego materiału oraz całkowicie pominęły w uzasadnieniu wyroków niektóre z przedstawionych przez ubezpieczonego dowodów, i to zarówno przy dokonywaniu oceny materiału sprawy jak i przy wyjaśnianiu motywów rozstrzygnięcia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
