Postanowienie SN z dnia 9 stycznia 2012 r., sygn. I UK 262/11
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Iwulski
w sprawie z odwołania Kazimierza K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w K. o emeryturę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 9 stycznia 2012 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w K. z dnia 16 lutego 2011 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 16 lutego 2011 r., Sąd Apelacyjny w K. oddalił apelację wnioskodawcy Kazimierza K. od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 16 lipca 2010 r., którym oddalono odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K. z dnia 22 kwietnia 2010 r., odmawiającej przyznania wnioskodawcy prawa do emerytury.
Od wyroku Sądu Apelacyjnego wnioskodawca wniósł skargę kasacyjną, w której zarzucił naruszenie art. 184 ust. 1 w związku z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz § 2 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w związku z art. 3, 10 i 13 ustawy z dnia 2 lipca 1958 r. o nauce zawodu, przyuczaniu do określonej pracy i warunkach zatrudniania młodocianych. Zdaniem skarżącego, Sąd Apelacyjny dokonał błędnej interpretacji wskazanych przepisów, przyjmując, że wnioskodawca na podstawie umowy o pracę zawartej w celu nauki zawodu nie świadczył pracy w szczególnych warunkach w sposób stały i w pełnym wymiarze czasu pracy w okresie od 1 września 1964 r. do 15 października 1967 r. Wobec tego Sąd niesłusznie odmówił wnioskodawcy uznania tego okresu zatrudnienia za okres pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów emerytalnych. Z tych przyczyn ubezpieczony wniósł o przyjęcie skargi kasacyjnej, bowiem jego zdaniem jest ona oczywiście uzasadniona w rozumieniu art. 398 § 1 pkt 4 k.p.c. Skarżący dodatkowo podniósł, że w sprawie zachodzi potrzeba wykładni § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. Aw odniesieniu do dawnych pracowników młodocianych podejmujących czynności w zakresie prac zaliczanych do pracy w warunkach szkodliwych na potrzeby ich uprawnień emerytalnych@. Według skarżącego, w tym zakresie nie były dotąd ogłaszane orzeczenia Sądu Najwyższego, a przynajmniej takie orzeczenia nie są mu znane ani nie powoływały się na nie orzekające w tej sprawie Sądy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
