Wyrok SN z dnia 19 lipca 2012 r., sygn. II CSK 715/11
Sąd Najwyższy w składzie :SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący)
SSN Maria Szulc
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
Protokolant Anna Wasiak
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa T. - Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w P.
przeciwko C. AG z siedzibą w K. - Szwajcaria
o zapłatę,
po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej
w dniu 19 lipca 2012 r.,
skargi kasacyjnej strony pozwanej
od wyroku Sądu Apelacyjnego w P.
z dnia 18 maja 2011 r., sygn. akt I ACa 303/11,
oddalił skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w P. wyrokiem wstępnym z dnia 19 stycznia 2011 r. uznał za usprawiedliwione co do zasady roszczenie o zapłatę wniesione przez stronę powodową T. sp. z oo. w P. przeciwko C. AG w K. Ustalił, że w grudniu 2001 r. pomiędzy stroną powodową i spółką z o.o. E. zostało zawarte porozumienie handlowe, w którym ustalono, że E. jest wyłącznym dystrybutorem towarów oferowanych przez stronę powodową na terenie Polski. W końcu 2004 r. strona powodowa prowadziła ze spółką E. rozmowy na temat sprzedaży w 2005 r. wielkanocnych zajączków czekoladowych. Postanowieniem z dnia 17 stycznia 2005 r. Sąd Okręgowy w W., uwzględniając wniosek strony pozwanej, wydał postanowienie o zabezpieczeniu powództwa, w którym zakazał stronie powodowej wprowadzania do obrotu, oferowania i reklamowania wyrobu czekoladowego w formie "zajączka T." podobnego do "zajączka L." chronionego wspólnotowym znakiem towarowym, nakazał zajęcie u strony powodowej gotowych wyrobów oraz klisz drukarskich, matryc i form niezbędnych do produkcji "zajączka T.". Zażalenie strony powodowej na to postanowienie zostało oddalone. W oparciu o postanowienie o zabezpieczeniu komornik sądowy w dniu 1 lutego 2005 r. zajął ponad 50000 "zajączków T.", formy do ich produkcji oraz folię aluminiową srebrną i złotą. Zajęte przez komornika wyroby czekoladowe i inne materiały służące do ich produkcji uległy przeterminowaniu i w październiku 2006 r. zostały przekazane firmie V. do zniszczenia i utylizacji. Wyrokiem z dnia 22 września 2005 r. Sąd Okręgowy w W. oddalił powództwo strony pozwanej, a jej apelacja została oddalona przez Sąd Apelacyjny w W. wyrokiem z dnia 6 lipca 2006 r. Na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 13 kwietnia 2007 r. uchylił ten wyrok. Po ponownym rozpoznaniu apelacji Sąd Apelacyjny w Warszawie zmienił zaskarżony wyrok, uwzględniając powództwo. Od wyroku Sądu Apelacyjnego w W. z dnia 23 lipca 2007 r. strona powodowa złożyła skargę kasacyjną. Na jej wniosek Sąd Apelacyjny w W. postanowieniem z dnia 22 stycznia 2008 r. wstrzymał wykonanie zaskarżonego wyroku. Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 15 czerwca 2009 r. uchylił wyrok Sądu Apelacyjnego w W. i oddalił apelację strony pozwanej. Po zabezpieczeniu powództwa strony pozwanej spółka E. nie kupowała "zajączków T." i wycofała ten towar z ofert składanych u swoich klientów. W latach 2006-2009 sprzedaż innych produktów strony powodowej wzrastała. W sezonie wielkanocnym 2010 r. spółka E. sprzedała około 450000 "zajączków T.". Sąd Okręgowy nie podzielił zarzutu strony pozwanej o wygaśnięciu roszczenia strony powodowej, dochodzonego na podstawie art. 746 k.p.c., z uwagi na upływ rocznego terminu zawitego przewidzianego w tym przepisie. W jego ocenie, bieg tego terminu, wbrew literalnemu brzmieniu art. 746 k.p.c., rozpoczyna się od dnia powstania roszczenia, a nie dnia wyrządzenia szkody na skutek wykonania postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia. Sąd Okręgowy uznał, że w przypadku obliczania tego terminu po prawomocnym oddaleniu powództwa przez sąd drugiej instancji i wniesieniu skargi kasacyjnej, bieg terminu do dochodzenia odszkodowania powinien być powiązany z definitywnym zakończeniem sporu, w sprawie w której dokonano zabezpieczenia. Sąd pierwszej instancji przyjął, że ostatecznie dopiero wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 października 2008 r. przesądził o zasadności roszczenia strony powodowej. Strona powodowa złożyła pozew w dniu 2 października 2009 r., a zatem przed upływem terminu określonego w art. 746 k.p.c. Strona powodowa wykazała również, że na skutek wykonania postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia doznała szkody, co było wystarczające dla uwzględnienia powództwa co do zasady.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
