Wyrok SN z dnia 26 września 2012 r., sygn. II CNP 24/12
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
SSA Władysław Pawlak
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 26 września 2012 r.
skargi Jacka M.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w K. z dnia 17 lutego 2011 r., sygn. akt II Ca 18/11
wydanego w sprawie z powództwa E. Spółki Akcyjnej
z siedzibą w G. Oddział w K.
przeciwko Jackowi M.
o zapłatę,
oddala skargę
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 25 października 2010 r. Sąd Rejonowy w K. oddalił powództwo E. S.A. Oddział w K. przeciwko pozwanemu Jackowi M. o zapłatę kwoty 4.423 zł.
Sąd Rejonowy ustalił, że strony łączyła umowa sprzedaży energii elektrycznej nr 6590/BN/2000 z dnia 18 sierpnia 2000 r., w której § 8 ust. 1 postanowiono, że strony ponoszą odpowiedzialność za jej naruszenie, bądź nienależyte wykonanie. Na jej podstawie oraz na podstawie ogólnych warunków sprzedaży energii elektrycznej powódka zobowiązana była do dostarczania i sprzedaży pozwanemu energii elektrycznej, pozwany zaś zobowiązany był w dacie instalacji spornego licznika m.in. do zabezpieczenia przed uszkodzeniem plomb zabezpieczeń głównych i w układzie pomiarowo-rozliczeniowym. Dnia 20 listopada 2002 r. nastąpiła wymiana dotychczasowego licznika zainstalowanego u pozwanego w 2000 r. na licznik C52 z roku produkcji 1992 r. z cechą legalizacyjną 4RP4/24 z 2002 r. Przyczyną zmiany było wygaśnięcie cechy legalizacyjnej starego licznika. Licznik został zamontowany w altanie domu pozwanego, która jest zamykana na klucz i tylko domownicy mają do niego dostęp. Po wymianie pozwany zauważył ok. 20% wzrost zużycia prądu. W okresie rozliczeniowym od 21 stycznia 2002 r. do 5 listopada 2002 r. zużycie wzrosło od 4.6 kw do 5,25 kw na dobę, mimo że od tego czasu nie przybyło w domu pozwanego urządzeń zasilanych elektrycznie i były one w dobrym stanie. Miesięczne rachunki wynosiły 50 do 100 zł. W dniu 20 września 2007 r. pracownicy powódki przeprowadzili kontrolę licznika, w czasie której stwierdzono nieprawidłowości w pomiarach licznika i zapowiedziano kolejną kontrolę Rejonowego Zakładu Dystrybucji. Z dokonanej kontroli sporządzono protokół stwierdzając w nim, że licznik jest prawidłowo oplombowany plombami monterskimi na pokrywie zacisków, a plomby legalizacyjne nie noszą śladów manipulacji. W dniu 12 października 2007 r. w obecności pozwanego miała miejsce kolejna zapowiedziana kontrola licznika. Stwierdzono wówczas, że stan plomb monterskich i obudowy metalowej nie nosi śladów uszkodzeń ani manipulacji. Licznik sprawdzono testerem CLT 2, który wskazywał na uchybienia niemieszczące się w granicach dopuszczalnych błędów wynoszące od 24 do 27%. Kontrolujący pracownicy zdemontowali licznik i w jego miejsce zamontowali nowy. Do protokołu kontroli pozwany złożył oświadczenie, że od momentu założenia zdemontowanego obecnie licznika zauważył wzrost zużycia prądu. Zdemontowany licznik został przebadany przez F. S.A. Laboratorium Licznikowe w Ś. pod kątem nieprawidłowego naliczania energii elektrycznej, w wyniku czego stwierdzono uchyb na poziomie 20%, który był efektem zmiany parametrów magnetycznych jego magnesów hamujących. Laboratorium wskazało, że osłabienie magnesów występujących wartości zostało spowodowane oddziaływaniem na układ pomiarowy licznika odpowiednio silnym magnesem np. neodymowym przykładanym do obudowy licznika. Wykluczono, by którykolwiek z magnesów utracił swoje właściwości w sposób naturalny z uwagi na upływ czasu, zakłócenia sieci zasilającej lub pracy urządzeń stosowanych w gospodarstwie domowym. Sporny licznik był licznikiem powtórnie legalizowanym, co polega na sprawdzeniu stanu technicznego licznika podczas wykonywania pomiarów i regulacji. Powtórna legalizacja dotyczy liczników ściągniętych z sieci ze względu na uszkodzenia lub zakończenie czasu legalizacji. Po naprawie i konserwacji liczniki są przekazywane do punktu legalizacyjnego, a następnie po badaniach są plombowane i zwracane powódce. Wykluczona jest wtórna legalizacja licznika z uchybem powyżej dopuszczalnych norm. Sporny licznik (nr 8489705) jest licznikiem drugiej klasy, zatem miał dopuszczalny uchyb +/-2%, a w szczególnych wypadkach 3%. Po zdemontowaniu spornego licznika zużycie energii elektrycznej w domu pozwanego zmalało o ok. 20% i miesięczne rachunki wynosiły znowu ok. 50 zł miesięcznie. W dniu 13 grudnia 2007 r. powódka wystawiła dwie noty obciążeniowe: na kwotę 4.190,40 zł stanowiącą opłatę za nielegalny pobór energii elektrycznej i kwotę 232,60 zł tytułem opłaty za montaż licznika, wzywając pozwanego do zapłaty łącznej kwoty 4.423 zł. Powódka zawiadomiła policję o podejrzeniu nielegalnego poboru energii elektrycznej przez pozwanego. Postanowieniem z dnia 20 kwietnia 2009 r. postępowanie karne zostało umorzone ze względu na brak dostatecznych podstaw uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa. W dacie oględzin przez biegłego sporny licznik miał zdjęte trzy ołowiane plomby legalizacyjne z przewleczkami z drutu stalowego w oplocie z drutu stalowego. Dwie z nich zostały wrzucone do torby plastikowej, brak było trzeciej plomby legalizacyjnej. Obie plomby miały prawidłowo odbite cechy legalizacyjne. Licznik miał założone dwie plastikowe plomby po lewej i po prawej stronie z odbitym P. i po drugiej stronie DJ. Brakowało osłony tabliczki zaciskowej i osłonki skrzynki zaciskowej licznika. Widoczne były zarysowania po lewej i prawej stronie metalowej osłony licznika na wysokości magnesu stałego licznika. Wartość wyznaczonego przez biegłego błędu podstawowego licznika powyżej 28% oznacza, że jest on uszkodzony. Tak duży dodatni błąd świadczy o tym, że licznik został uszkodzony poprzez ingerencję w układ pomiarowo - rozliczeniowy poprzez przykładanie do metalowej osłony licznika magnesu neodymowego. Wpływanie na licznik magnesem spowodowało rozmagnetyzowanie obu magnesów stałych licznika. Wartość indukcji magnetycznej lewego magnesu wynosiła 372 m T, a prawego 248 m T, podczas gdy wymagana wartość indukcji magnetycznej magnesów stałych dla tego typu liczników wynosiła od 300 do 320 m T. O ingerencji w układ pomiarowo rozliczeniowy świadczą również porysowania po prawej i lewej stronie metalowej osłony licznika na wysokości magnesów stałych. Jedyną możliwością uszkodzenia licznika było oddziaływanie na niego silnym zewnętrznym polem magnetycznym pochodzącym od magnesu neodymowego. Uszkodzenia licznika nie mogły być spowodowane innymi przyczynami.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
