Postanowienie SN z dnia 31 stycznia 2012 r., sygn. V CNP 44/11
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
Sąd Najwyższy w sprawie ze skargi dłużników Mirosława L. i Marii L. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w K. z dnia 9 czerwca 2009 r., w sprawie z wniosku wierzyciela Banku S.A. w W. przy uczestnictwie dłużników Mirosława L. i Marii L. w przedmiocie egzekucji z nieruchomości na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 31 stycznia 2012 r.,
odrzucił skargę.
Uzasadnienie
Dłużnicy Mirosław L. i Maria L. wnieśli skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w K. z dnia 9 czerwca 2009 r., oddalającego ich zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego w S. z dnia 3 października 2008 r. w sprawie z wniosku wierzyciela Banku Spółki Akcyjnej w W. w przedmiocie egzekucji z nieruchomości prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w S. W sprawie w dniu 23 sierpnia 2006 r. odbyła się licytacja prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oznaczonej jako działka nr 178 o powierzchni 570 m, położonej w S. przy ul. C. wraz z prawem własności budynku mieszkalnego oraz zabudowaniami gospodarczymi położonymi na opisanej wyżej nieruchomości. Doszło do wydania postanowienia o przybiciu na rzecz Łukasza A. Nabywca uiścił w gotówce rękojmię w kwocie 16 984 zł. Po uprawomocnieniu się postanowienia o przybiciu został wezwany do uiszczenia pozostałej kwoty z ceny określonej jako 113 226,66 zł. Ponieważ w terminie określonym przez Sąd Łukasz A. spełnił warunki licytacji i w dniu 26 września 2008 r. przelał na konto depozytowe Sądu kwotę 96 242,66 zł, Sąd Rejonowy w S. uznał, iż w sprawie zastosowanie ma norma art. 998 § 1 k.p.c. i postanowieniem z dnia 3 października 2008 r. przysądził prawo użytkowania wieczystego nieruchomości na rzecz Łukasza A. oraz nakazał dłużnikom Mirosławowi L. i Marii L. wydanie nabywcy nieruchomości w stanie wolnym. Sąd Okręgowy w K. postanowieniem z dnia 9 czerwca 2009 r. oddalił zażalenie dłużników od powyższego orzeczenia. Sąd nie uwzględnił argumentacji skarżących, którzy wskazywali, iż z uwagi na wniesione przez nich w sprawie zażalenie postanowienie o przybiciu nie mogło się uprawomocnić. Uznał, iż postanowienie o przybiciu uprawomocniło się z dniem 12 września 2006 r., ponieważ wniesione od tego postanowienia środki odwoławcze zastały cofnięte. Jednocześnie stwierdził również, że pismo dłużników, w którym cofnęli oni swoje oświadczenie o cofnięciu środków odwoławczych, należy uznać za pozbawione jakichkolwiek skutków prawnych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
