Wyrok SN z dnia 9 października 2012 r., sygn. II UK 67/12
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący)
SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)
SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec
Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Elżbiety T.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.
o rentę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 9 października 2012 r.,
skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w G.
z dnia 18 października 2011 r., sygn. akt III AUa 547/11, uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu w G.
UZASADNIENIE
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. decyzją z dnia 29 kwietnia 2010 r. odmówił przyznania ubezpieczonej Elżbiecie T. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, uzasadniając swoje stanowisko tym, że ubezpieczona nie została uznana przez komisję lekarską ZUS za niezdolną do zatrudnienia .
Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. z siedzibą w G. wyrokiem z dnia 14 lutego 2011 r. zmienił powyższą decyzję organu rentowego w ten sposób, że przyznał ubezpieczonej prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy "z ogólnego stanu zdrowia" na okres od dnia 19 kwietnia 2010 r. do dnia 30 września 2011 r. Swoje rozstrzygnięcie Sąd Okręgowy poprzedził ustaleniem, opartym na wnioskach wynikających z opinii biegłego lekarza specjalisty z zakresu psychiatrii, iż ubezpieczona z powodu objawów depresji o umiarkowanym nasileniu w postaci znacznego obniżenia nastroju, przygnębienia i anhedonii, a także upośledzenia napędu z anhedonią i okresową bezczynnością oraz okresowymi myślami i tendencjami samobójczymi, jest osobą częściowo niezdolną do pracy od dnia 19 kwietnia 2010 r. do września 2011 r. Sąd pierwszej instancji stwierdził przy tym, że opinia biegłego była przekonująca, logiczna i obiektywna oraz że została wydana po przeprowadzeniu wywiadu i po analizie dokumentacji znajdującej się w aktach ubezpieczeniowych. Wyczerpująco zostały w niej opisane stwierdzone u ubezpieczonej zaburzenia i ich wpływ na jej zdolność do pracy. Nadto opinia była rzetelna, a jej wnioski zostały prawidłowo uzasadnione, korespondowały ze sobą i były zbieżne. Dla uznania tej opinii za wiarygodną nie miał znaczenia fakt, iż została zakwestionowana przez organ rentowy. Organ ten nie wykazał bowiem, dlaczego opinia miałaby być wadliwa. Zdaniem Sądu Okręgowego, nie miało wpływu na rozstrzygnięcie sprawy również to, że pozostali biegli lekarze specjaliści z zakresu: onkologii, chorób zakaźnych i ginekologii "orzekli", iż ubezpieczona nie jest całkowicie lub częściowo niezdolna do pracy. Biegli ci przeprowadzili bowiem badania w zakresie swoich specjalizacji, co nie wykluczało możliwości stwierdzenia niezdolności do pracy przez innych lekarzy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
