Wyrok SN z dnia 13 listopada 2012 r., sygn. I UK 237/12
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Teresa Flemming-Kulesza (przewodniczący)
SSN Beata Gudowska
SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)
w sprawie z odwołania Stanisława D.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R.
o prawo do emerytury,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 13 listopada 2012 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w K.
z dnia 24 listopada 2011 r., sygn. akt III AUa 753/11,
oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w K. wyrokiem z 24 listopada 2011 r. oddalił apelację ubezpieczonego Stanisława D. od wyroku Sądu Okręgowego w G. z 26 stycznia 2011 r., którym oddalono jego odwołanie od decyzji pozwanego z 12 sierpnia 2010 r. odmawiającej mu prawa do emerytury górniczej na podstawie art. 50a ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (dalej: "ustawa emerytalna") wobec braku wymaganego okresu pracy górniczej określonej w art. 50c ust. 1 tej ustawy. Ubezpieczony urodził się 26 września 1959 r. Z wnioskiem o przyznanie emerytury górniczej wystąpił 31 marca 2010 r. Zgodnie z art. 50a ustawy emerytalnej emerytura górnicza po osiągnięciu 50 lat przysługuje ubezpieczonemu mającemu co najmniej 25 lat pracy górniczej i równorzędnej, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1 ustawy emerytalnej. Pozwany stwierdził 8 lat, 3 miesiące i 23 dni pracy górniczej z art. 50c ust. 1, wykonywanej od 18 kwietnia 1983 r. do 11 sierpnia 1991 r. w KWK "1." i PBSZ B., co stanowiło podstawę wydania decyzji odmawiającej emerytury. Jako pracy równorzędnej z pracą górniczą nie uznano zatrudnienia w Urzędzie Górniczym w K. od 12 sierpnia 1991 r. wobec braku co najmniej 10 lat pracy pod ziemią (art. 50c ust. 2 pkt 1 ustawy emerytalnej). Sąd Okręgowy decyzję pozwanego uznał za prawidłową. Nie znalazł podstaw do wystąpienia do Trybunału Konstytucyjnego celem zbadania zmiany regulacji dotyczącej emerytur górniczych, wprowadzonej ustawą z 27 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach ... (dalej: "ustawa z 2005 r."), gdyż ustanowiono w niej normę przejściową, stanowiącą, że osobom, które do 31 grudnia 2008 r. spełniły warunki do emerytury górniczej, określone w dotychczasowych przepisach, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., przysługuje górnicza emerytura na warunkach określonych w tych przepisach, jednak ubezpieczony tego warunku nie spełnił. Sąd Apelacyjny potwierdził, że ubezpieczony nie spełnia przesłanek prawa do emerytury górniczej. Ubezpieczony ukończył 50 lat, jednak bezspornie nie pracował stale pod ziemią przez co najmniej 25 lat. Nie spełniał też warunków z art. 50a ust. 2 ustawy emerytalnej. Ubezpieczony skupił się na pracy równorzędnej z pracą górniczą w urzędzie górniczym, natomiast nie ma co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1 - wykonywał ją przez 8 lat, 3 miesiące i 23 dni. Nawet gdyby okres pracy w urzędzie górniczym został uznany za okres pracy równorzędnej z pracą górniczą (19 lat), to ubezpieczony nie mógłby uzyskać prawa do emerytury górniczej w związku z ukończeniem 50 roku życia z braku 15 lat pracy górniczej (art. 50a ust. 2 w związku z art. 50c ust. 1 ustawy emerytalnej). Identyczny wymóg stawiał przepis art. 34 ust. 2 ustawy emerytalnej w brzmieniu do 31 grudnia 2006 r., zatem także i na podstawie tego przepisu przez art. 3 ust. 1 ustawy z 2005 r. ubezpieczony nie uzyskałby prawa do żądanego świadczenia. Z tych przyczyn Sąd Apelacyjny uznał również za niezasadny wniosek o wystąpienie do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
