Wyrok SN z dnia 4 kwietnia 2012 r., sygn. I PK 123/11
1. W razie szczególnie rażącego naruszenia obowiązków pracowniczych lub obowiązujących przepisów prawa może mieć miejsce oddalenie - na podstawie art. 8 k.p. - roszczenia zgłoszonego przez pracownika, nawet wtedy, gdy rozwiązanie to w sposób oczywisty naruszało prawo.
2. Ocena, czy w konkretnym przypadku ma zastosowanie art. 8 k.p., mieści się w granicach swobodnego uznania sędziowskiego, wobec czego ta sfera w ramach postępowania kasacyjnego może podlegać kontroli tylko w przypadku szczególnie rażącego i oczywistego naruszenia prawa. W rozpoznawanej sprawie granice swobodnego uznania sędziowskiego przy stosowaniu art. 8 k.p. nie zostały przekroczone.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Flemming-Kulesza (przewodniczący)
SSN Katarzyna Gonera
SSN Józef Iwulski (sprawozdawca)
z powództwa A. B. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o przywrócenie do pracy ewentualnie o zapłatę odszkodowania, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 4 kwietnia 2012 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 30 marca 2011 r.
oddala skargę kasacyjną i zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 23 czerwca 2010 r., Sąd Rejonowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił, że stosunek pracy łączący powoda A. B. z pozwanym Zakładem Ubezpieczeń Społecznych "został rozwiązany z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę bez wypowiedzenia", zaś w pozostałym zakresie - co do roszczeń o przywrócenie do pracy, ewentualnie o zapłatę odszkodowania - oddalił powództwo i zniósł wzajemnie pomiędzy stronami koszty procesu.
Sąd pierwszej instancji ustalił, że powód był zatrudniony u pozwanego pracodawcy na podstawie powołania od dnia 1 marca 2002 r., przy czym od dnia 1 października 2004 r. zajmował stanowisko dyrektora Oddziału ZUS w N. W dniu 29 marca 2010 r. prokurator Prokuratury Okręgowej wydał postanowienie o przedstawieniu powodowi zarzutów związanych z podejrzeniem popełnienia przestępstwa z art. 229 § 1 k.k. (polegającego na wręczeniu korzyści majątkowej i osobistej ówczesnemu Prezesowi ZUS), jak również przestępstwa z art. 231 § 2 w zbiegu z art. 286 § 1 i art. 271 § 3 w związku z art. 11 § 2 k.k. (polegającego na przedłożeniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej do rozliczenia faktury VAT za korzystanie z usług hotelowo-gastronomicznych, polecenia wyjazdu służbowego oraz innych dokumentów stwierdzających nieprawdę, przez co doszło do niekorzystnego rozporządzenia mieniem ZUS w kwocie co najmniej 963 zł). Powód zawiadomił pracodawcę o przesłuchaniu go w charakterze podejrzanego. W wyjaśnieniach złożonych w postępowaniu przygotowawczym powód nie przyznał się do stawianych mu przez prokuratora zarzutów, jakkolwiek potwierdził, że nieprawidłowo rozliczył delegację służbową oraz że zamiast uczestnictwa w naradzie, jaka miała odbyć się w M., odbywał rejs promem na trasie Świnoujście-Ystad-Świnoujście. Po złożeniu wyjaśnień powód był hospitalizowany przez kilka dni, a po wyjściu ze szpitala - co nastąpiło w dniu 2 kwietnia 2010 r. (Wielki Piątek) - nie pojawił się we własnym domu w C., lecz udał się do mieszkania syna w N. W dniu 2 kwietnia 2010 r. pozwany pracodawca przygotował pismo zawierające oświadczenie o rozwiązaniu stosunku pracy z powodem bez zachowania okresu wypowiedzenia z przyczyn wskazanych w art. 52 § 1 pkt 1 k.p. polegających na ciężkim naruszeniu podstawowego obowiązku pracowniczego - dbania o dobro zakładu pracy. Pismo to podpisał prezes ZUS Z. D. Strona pozwana podjęła próbę doręczenia powodowi pisma rozwiązującego stosunek pracy za pośrednictwem firmy kurierskiej. W dniu 3 kwietnia 2010 r. (Wielka Sobota) kurier z przesyłką pojawił się w miejscu zamieszkania powoda (w C.). Obecna w domu żona powoda nie zgodziła się na podjęcie przesyłki, ale poprosiła kuriera, aby pozostawił awizo w skrzynce pocztowej lub pojawił się z przesyłką już po świętach wielkanocnych. Kurier nie pozostawił w skrzynce żadnej informacji o próbie doręczenia przesyłki powodowi ani nie pojawił się ponownie w miejscu zamieszkania powoda. Powód zjawił się w Oddziale ZUS w N. w dniu 19 lub 20 kwietnia 2010 r. i wówczas w trakcie rozmowy przeprowadzonej z naczelnikiem Wydziału Spraw Pracowniczych dowiedział się, że w dniu 19 kwietnia 2010 r. do Oddziału wpłynęło pismo odwołujące powoda ze stanowiska dyrektora Oddziału. Wtedy to naczelnik przekazał powodowi kopię pisma rozwiązującego stosunek pracy wraz z kopią świadectwa pracy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
