09.12.2011

Wyrok SN z dnia 9 grudnia 2011 r., sygn. II PK 63/11

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Józef Iwulski (przewodniczący)

SSN Katarzyna Gonera (sprawozdawca)

SSN Romualda Spyt

w sprawie z powództwa Adama S.

przeciwko P. Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 9 grudnia 2011 r.,

skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w W.

z dnia 26 października 2010 r.,

uchyla zaskarżony wyrok w punktach I. i III. i w tym zakresie sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W. wyrokiem z 21 kwietnia 2009 r., zasądził od strony pozwanej P. S.A. w W. (P. S.A.) na rzecz powoda Adama S. kwotę 18.200 zł tytułem ryczałtu za używanie prywatnego samochodu osobowego do celów służbowych.

Sąd Rejonowy ustalił, że powód był zatrudniony od 1 grudnia 1999 r. na podstawie umowy o pracę w P. S.A. w W. (PTE H-M-C S.A.) na stanowisku dyrektora sieci OFE „R.”. Pracodawca w umowie o pracę zobowiązał się do wypłaty na rzecz powoda ryczałtu z tytułu używania pojazdu mechanicznego do celów służbowych w kwocie po 1.400 zł miesięcznie. Decyzją z 29 lutego 2000 r. w sprawie wysokości przyznawanych limitów na korzystanie z samochodów niebędących własnością pracodawcy do celów służbowych ustalono miesięczny limit przebiegu kilometrów na jazdy lokalne w wysokości 700 zł, o czym powód został poinformowany. W okresie od stycznia 2000 r. do stycznia 2001 r. strona pozwana wypłaciła powodowi odpowiednio kwoty: 393,65 zł, 426,88 zł, 406,25 zł, 264,09 zł, 358,10 zł, 400,21 zł, 252,10 zł, 343,74 zł, 343,76 zł, 371,06 zł, 218,27 zł z tytułu wykorzystania samochodu prywatnego do celów służbowych. W dniu 31 lipca 2001 r. strony rozwiązały umowę o pracę na mocy porozumienia stron.

W dniu 9 marca 2001 r. powód wytoczył powództwo przeciwko PTE H-M-C S.A. Postępowanie w tej sprawie zostało umorzone postanowieniem Sądu Okręgowego w W. z 15 stycznia 2004 r. w związku z zakończeniem likwidacji strony pozwanej i ustaniem jej bytu prawnego. Podstawą umorzenia postępowania był art. 355 § 1 k.p.c. Powód wniósł na to postanowienie zażalenie, które oddalił Sąd Apelacyjny w Warszawie postanowieniem z 9 kwietnia 2004 r. Wyrokiem z 19 lipca 2005 r., II PK 405/04 (OSNP 2006 nr 11-12, poz. 177), Sąd Najwyższy oddalił kasację powoda od postanowienia Sądu Apelacyjnego w W. z 9 kwietnia 2004 r. oddalającego zażalenie powoda na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z 15 stycznia 2004 r.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp