Postanowienie SN z dnia 16 grudnia 2011 r., sygn. V CSK 37/11

W sprawach o roszczenia przewidziane w art. 136 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 641 ze zm.) w związku z art. 24 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz.U. Nr 169, poz. 1419 ze zm.) dopuszczalna jest droga sądowa.

Teza urzędowa

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)

SSN Marta Romańska (sprawozdawca)

SSA Roman Dziczek

w sprawie z powództwa Anny S. i Zofii S.-B. przeciwko Gminie D. o zapłatę i zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 grudnia 2011 r., skargi kasacyjnej powódki Anny S. od postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 5 listopada 2010 r.,

uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 16 kwietnia 2010 r., i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powódki - Anna S. i Zofia S.-B. wniosły o zasądzenie od Gminy D. solidarnie na ich rzecz kwoty 553.800 zł z odsetkami od 9 kwietnia 2008 r. a ewentualnie wniosły o nakazanie pozwanej, by przeniosła na ich rzecz własność nieruchomości zamiennej za niewykorzystaną na cel wywłaszczenia lecz niepodlegającą zwrotowi nieruchomość stanowiącą działkę nr 261, o pow. 3.692 m2, położoną przy ul. K. w D.

Postanowieniem z 16 kwietnia 2010 r. Sąd Okręgowy odrzucił pozew na podstawie art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c., a postanowieniem z 5 listopada 2010 r. Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie powódek na to postanowienie.

Za podstawę rozstrzygnięć Sądy obu instancji przyjęły ustalenie, że decyzją z 23 stycznia 2009 r. Prezydent Miasta S. wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej odmówił powódkom zwrotu nieruchomości przy ul. K., kupionej przez Skarb Państwa jako działka nr 5/1, o pow. 2.0320 m2, umową w formie aktu notarialnego z 21 września 1973 r. od poprzedników prawnych powódek Stefana S. i Marianny W. Zgodnie z decyzją Prezydenta Miasta D. z 27 września 1972 r. nieruchomość podlegała wywłaszczeniu pod budowę osiedla mieszkaniowego. Nie została jednak zagospodarowana zgodnie z celem wywłaszczenia i zajęto ją pod ogródki działkowe. Wyrokiem z 3 kwietnia 2008 r., K 6/05, Trybunał Konstytucyjny orzekł, iż wcześniej zastosowany w sprawie art. 229a ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.; dalej - u.g.n.) jest niezgodny z art. 21 ust. 2 w zw. z art. 64 ust. 1 oraz z art. 7 Konstytucji, a zatem nieruchomość powinna być powódkom zwrócona. Z uwagi jednak na uregulowanie przewidziane w art. 24 ustawy z 8 lipca 2005 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz. U. Nr 169, poz. 1419 ze zm.; dalej - u.r.o.dz.) zwrot nieruchomości nie może nastąpić, a z roszczeniem o odszkodowanie lub działkę zamienną byli właściciele powinni wystąpić na drogę postępowania cywilnego przeciwko Gminie D. Roszczenia te nie zostały dobrowolnie zaspokojone.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się