Wyrok SN z dnia 3 lutego 2011 r., sygn. I CSK 286/10
Dane określone w § 3 rozporządzenia w sprawie recept lekarskich traktowane są jako niezbędne. Oznacza to, że co do zasady brak którejkolwiek z nich nie pozwala traktować takiego formularza, jako dokumentu uprawniającego do uzyskania i wydania leku refundowanego poza przypadkami wyszczególnionymi w § 17, z uwzględnieniem wskazań dotyczącej maksymalnej ilości tego rodzaju leku (§ 19).
Sąd Najwyższy w składzie: SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący) SSN Bogumiła Ustjanicz (sprawozdawca) SSN Dariusz Zawistowski Protokolant Beata Rogalska
w sprawie z powództwa J. Spółki z o.o. w L. przeciwko Narodowemu Funduszowi Zdrowia w W. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 3 lutego 2011 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 27 października 2009 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem Sąd Okręgowy w W. oddalił apelację pozwanego - Narodowego Funduszu Zdrowia w W. od wyroku Sądu Rejonowego w W. z dnia 10 czerwca 2009 r., którym zasądzona została od tego pozwanego na rzecz powódki - J. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w L. kwota 56435 zł z ustawowymi odsetkami od 15 grudnia 2008 r. oraz 6439 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
Rozstrzygnięcie to oparte zostało na następujących ustaleniach i wnioskach:
Powódka prowadzi aptekę położoną W. i w okresie od stycznia do maja 2007 r. wystąpiła do pozwanego z 10 wnioskami o refundację leków. Pismem z dnia 16 listopada 2007 r. została poinformowana przez pozwanego, że dokonuje on potrącenia z należnej jej refundacji dotyczącej leków objętych zestawieniem recept za okres od 16 do 31 października 2007 r., kwoty 42565,84 zł. Następnym pismem z dnia 30 listopada 2007 r. pozwany poinformował o potrąceniu z refundacji dotyczącej zestawienia recept za okres od 1 do 15 stycznia 2007 r., kwoty 7652,80 zł. W toku kontroli przeprowadzonej w aptece zakwestionowano szereg recept, stwierdzając istnienie następujących braków: w 3 receptach nie było podpisu lekarza, w 14 adres pacjenta nie był pełny, w 4 nie został wpisany numer identyfikatora oddziału pozwanego, w 1 nie było danych lekarza, w 3 przypadkach wydano więcej niż 2 najmniejsze opakowania leku, mimo nieokreślenia dawkowania, a w 12 przypadkach wydano lek w ilości większej niż na potrzeby trzymiesięcznej kuracji. Powódka wniosła zastrzeżenia do protokołu, dołączyła duplikaty recept z podpisem tego samego lekarza, uzupełnione zostały także pozostałe braki. Domagała się uwzględnienia zastrzeżeń, których pozwany nie zaakceptował. Dochodzona przez powódkę należność obejmuje świadczenie związane z refundacją leków wydanych w okresach od 1 do 15 lipca i od 16 do 31 października 2007 r. w wysokości 50218,64 zł. Pozwany nie kwestionował, że takie roszczenie powstało, zarzucił jednak, że nie może być dochodzone, z uwagi na potrącenie z jego wierzytelnością względem powódki z tytułu nienależnie dokonanej refundacji leków wydanych w okresie od stycznia do maja 2007 r. Brak podpisu lekarza na recepcie dyskwalifikuje ją jako dokument upoważniający do wydania leku, ale za dopuszczalne uznać należało uzupełnienie tego braku przez wystawienie duplikatu recepty przez tego samego lekarza, co potwierdzało, że wydanie leku powinno nastąpić. W odniesieniu do recepty nie można stosować sankcji nieistnienia, skoro lek został wydany zgodnie z dyspozycją lekarza, a apteka poniosła koszt jego zakupu. Możliwa była konwalidacja tego braku, a dokonanie refundacji pozostaje w zgodzie z zasadami współżycia społecznego. Pozwany nie może domagać się zwrotu tego świadczenia, co wynika z art. 411 pkt 2 k.c. Zastrzeżenia dotyczące niepełnego adresu pacjenta, braku numeru oddziału Funduszu, czy danych lekarza nie stanowią przeszkody w powstaniu prawa do refundacji, zwłaszcza w kontekście późniejszego ich uzupełnienia, skoro leki zlecone zostały przez uprawnionych lekarzy i dotarły do właściwych pacjentów. Określenie oddziału Funduszu jest jedynie kwestią techniczną. Żądanie refundacji było zasadne, a zatem nie powstała wierzytelność pozwanego o zwrot nienależnie dokonanej refundacji. Wydanie większej ilości leków, niż przewiduje rozporządzenie, nie może pozbawić powódki refundacji dotyczącej prawidłowej ilości, a niewskazanie przez pozwanego jaka część potrąconej kwoty dotyczy nadwyżki, czyni potrącenie nieuzasadnionym. Ponadto zlecenie właściwej dawki leku jest obowiązkiem lekarza, który powinien ponieść konsekwencje określenia zawyżonej dawki.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
