Postanowienie SN z dnia 9 lutego 2011 r., sygn. II KK 231/10
Nawet gdyby kasacja wniesiona została na niekorzyść skazanego po upływie terminu 6 miesięcy, to nie mogłaby zostać pozostawiona bez rozpoznania, albowiem jej wniesienie jest w takiej sytuacji prawnie dopuszczalne, a tylko stosownie do przepisu art. 524 § 3 k.p.k. nie jest możliwe jej uwzględnienie w takim kierunku. Sąd Najwyższy może wtedy jedynie oddalić kasację albo, dostrzegając podstawy do „przełamania” jej kierunku (art. 518 k.p.k. w zw. z art. 434 § 2 k.p.k.), orzec na korzyść skazanego.
Kwestia kwalifikacji prawnej czynu nie przesądza jeszcze oceny trafności zarzutu obrazy art. 443 k.p.k., a więc globalnego pogorszenia sytuacji skazanego w zestawieniu z poprzednio wydanym wyrokiem.
Jest bezsporne, że w sferze wolności osobistej, obecnie wydany wyrok jest oczywiście korzystniejszy od poprzedniego, albowiem nie stwarza dla skazanego realnie żadnych negatywnych konsekwencji, także i z tego powodu, iż nie orzeczono wobec skazanego żadnych obowiązków w okresie próby. Nie można przy tym w sposób uzasadniony przyjmować założenia o realnej możliwości zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności, tak jak czyni to skarżący w uzasadnieniu kasacji, jeśli weźmie się pod uwagę, że okres próby już minął (23 września 2010 r.), a nie ujawniono w tym okresie jakichkolwiek przesłanek do zarządzenia wykonania kary.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
