Wyrok SN z dnia 20 września 2011 r., sygn. III SK 5/11
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Halina Kiryło (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec
SSN Józef Iwulski
Protokolant Grażyna Grabowska
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa V. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G.
przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki
w przedmiocie odmowy zatwierdzenia taryfy dla energii elektrycznej,
po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 20 września 2011 r.,
skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego w W.
z dnia 24 czerwca 2010 r.,
1. uchylił zaskarżony wyrok oraz poprzedzający go wyrok Sądu Okręgowego w W. - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 25 sierpnia 2008 r. i decyzję Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 26 marca 2008 r.;
2. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.100 (tysiąc sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
UZASADNIENIE
Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (dalej: Prezes Urzędu) pismem z dnia 7 grudnia 2007 r. wezwał przedsiębiorstwo energetyczne V. Sp. z o.o. z siedzibą w G. (dalej: powód) do przedstawienia taryfy dla obrotu energią elektryczną na okres 12 miesięcy, w zakresie grup taryfowych G. Wykonując powyższe wezwanie powód w dniu 14 grudnia 2007 r. przedstawił wniosek o zatwierdzenie taryfy dla obrotu energią elektryczną w 2008 r. w zakresie grup taryfowych G wraz z wnioskiem o umorzenie postępowania w tym zakresie. Wniosek o umorzenie postępowania powód motywował jego bezprzedmiotowością, ponieważ został przez Prezesa Urzędu zwolniony z obowiązku przedkładania taryf do zatwierdzenia na podstawie Stanowiska Prezesa Urzędu z 28 czerwca 2001 r. (dalej: Stanowisko z 2001 r.), co znalazło potwierdzenie w decyzji Prezesa Urzędu z 11 czerwca 2007 r. umarzającej postępowanie w sprawie zatwierdzenia taryfy powoda.
Decyzją z dnia 26 marca 2008 r. Prezes Urzędu odmówił zatwierdzenia przedłożonej przez powoda taryfy.
Powód zaskarżył powyższą decyzję odwołaniem, zarzucając naruszenie art. 47 ust. 1 i 2 w związku z art. 49 ust. 1 Prawa energetycznego oraz w związku z art. 105 k.p.a.; art. 45 ust. 1 w związku z art. 47 ust. 2 Prawa energetycznego i w związku z § 10 i § 5 ust. 4 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 2 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energią elektryczną (Dz.U. Nr 128, poz. 895 ze zm., dalej jako rozporządzenie taryfowe) oraz art. 6 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej i art. 2 i 22 Konstytucji RP. Powód zarzucił także naruszenie przepisów art. 6, 7, 8, 9, 11, 17, 80 oraz 104 § 2 k.p.a. Uzasadnienie sformułowanych przez powoda zarzutów koncentrowało się na dwóch kwestiach: 1) obowiązku przedłożenia taryfy dla odbiorców z grup taryfowych G, w sytuacji gdy na podstawie Stanowiska z 2001 r. powód został z takiego obowiązku zwolniony oraz 2) prawidłowości dokonanej przez Prezesa Urzędu oceny przedłożonego wniosku taryfowego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
