Postanowienie SN z dnia 23 listopada 2011 r., sygn. III UK 224/10
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Halina Kiryło
w sprawie z odwołania Haliny L.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R.
o wcześniejszą emeryturę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 23 listopada 2011 r.,
na skutek skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w R.
z dnia 19 sierpnia 2010 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w R. wyrokiem z dnia 19 sierpnia 2010 r. oddalił apelację Haliny L. od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w T. z dnia 5 maja 2010 r. mocą, którego oddalono jej odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. z 6 lipca 2009 r. odmawiającej wnioskodawczyni prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu opieki nad dzieckiem i wstrzymującej wypłatę świadczenia od dnia 1 sierpnia 2009 r.
Powyższy wyrok został zaskarżony skargą kasacyjną odwołującej się. Skargę oparto na podstawie naruszenia prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie oraz błędną wykładnię polegające na przyjęciu w wyrokach przez sądy obu instancji, że organ rentowy po uprawomocnieniu się decyzji o przyznaniu prawa do emerytury miał w tym przypadku uzasadnione podstawy do wznowienia z urzędu postępowania na podstawie art. 114 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.; dalej ustawa o emeryturach i rentach) tym bardziej, że w związku z art. 124 ustawy o emeryturach i rentach organ uczynił to błędnie, bez zastosowania trybu wznowienia postępowania przewidzianego w Kodeksie postępowania administracyjnego, a nadto na podstawie naruszenia przepisów postępowania, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy poprzez przyjęcie, że organ rentowy wznawiając z urzędu postępowanie w sprawie zakończonej prawomocną decyzją - w związku z art. 124 ustawy o emeryturach i rentach - nie zastosował się do obowiązkowej procedury, wynikającej z art. 149 § 1, art. 151 § 1 pkt 2 a także art. 9 i art. 10 Kodeksu postępowania administracyjnego w wyniku czego świadczeniobiorca na etapie wznowienia postępowania z urzędu był pozbawiony możliwości obrony oraz art. 233 k.p.c. w zakresie swobodnej oceny dowodów poprzez nieuwzględnienie wcześniej załączonego do wniosku emerytalnego zaświadczenia lekarskiego, wydanego zgodnie z wolą ustawodawcy przez lekarza z poradni specjalistycznej, prowadzącej wówczas leczenie dziecka, a przyjęcie natomiast dokonanej obecnie oceny stanu zdrowia przez lekarza nieuprawnionego do tego oraz bez wymaganej specjalizacji zawodowej lekarza orzecznika ZUS. Wyrokowi temu skarżąca zarzuciła również - w związku z art. 233 § 1 k.p.c. - naruszenie 1/ art. 114 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach w zw. z § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 maja 1989 r. w sprawie uprawnień do wcześniejszej emerytury pracowników opiekujących się dziećmi wymagającymi stałej opieki (Dz. U. z 1989 r., Nr 28, poz. 149) oraz przepisów rozdziału trzeciego ustawy o emeryturach i rentach w zakresie kompetencji lekarzy orzeczników ZUS, opiniujących i oceniających stan zdrowia dzieci do lat 16, jak i zakresu ich uprawnień określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 sierpnia 1997 r. (Dz. U. Nr 99, poz. 612) w sprawie orzekania o niezdolności do pracy do celów rentowych; 2/ wynikającego z treści art. 124 ustawy o emeryturach i rentach, obowiązku jego stosowania przez organ rentowy w zasadach postępowania o „świadczenie określone w ustawie”, a nie odwrotnie 3/ uchwały Sądu Najwyższego z dnia 5 czerwca 2003 r., sygn. akt III UZP 5/03 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 kwietnia 1999 r., sygn. akt IV SA 693/97; 4/ niewłaściwej interpretacji prawa w związku z wyżej wymienioną uchwałą Sądu Najwyższego i z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 28 stycznia 2004 r., sygn. akt II UK 228/03; 5/ wykładni prawa zawartej w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 18 lutego 2003 r., sygn. akt II UK 146/02; 6/ art. 2 i 32 Konstytucji RP oraz następstw wynikających z art. 77.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
