Postanowienie SN z dnia 13 października 2011 r., sygn. V CSK 506/10
Postępowania, w którym syndyk dochodzi wchodzących do masy upadłości wierzytelności wynikłych z czynności upadłego dokonanych przed ogłoszeniem upadłości, nie zostały wyłączone z zakresu zastosowania konwencji o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych, sporządzonej w Lugano dnia 16 września 1988 r. (Dz.U. z 2000 r. Nr 10, poz. 132) przez art. 1 ust. 2 pkt 2 tej konwencji.
Teza urzędowa
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący)
SSN Kazimierz Zawada (sprawozdawca)
SSA Roman Dziczek
Protokolant Izabella Janke
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Syndyka masy upadłości S. Sp. z o.o.
w upadłości w W.
przeciwko A. S.A. w G.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 13 października 2011 r.,
skargi kasacyjnej strony powodowej od postanowienia Sądu Apelacyjnego
w W.
z dnia 19 lipca 2010 r., oddalił skargę kasacyjną i zasądził od strony powodowej na rzecz strony pozwanej kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Syndyk masy upadłości S. - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., której upadłość ogłoszono w dniu 11 grudnia 2007 r., wniósł w pozwie z dnia 30 września 2009 r. o zasądzenie od A. SA z siedzibą w Szwajcarii kwoty 16 475 031,40 zł, na którą opiewały dwie, dołączone do pozwu faktury: jedna z dnia 27 września 2007 r.: FV nr 48/MW/09/2007, a druga z dnia 1 października 2007 r.: FV 49/MW/09/2007, wystawione w związku ze sprzedażą przez upadłą spółkę stronie pozwanej półproduktów oraz surowców.
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 26 lutego 2010 r. odrzucił pozew ze względu na brak w sprawie jurysdykcji sądów krajowych (art. 1099 k.p.c.). Zażalenie powoda na to postanowienie Sąd Apelacyjny oddalił postanowieniem z dnia 19 lipca 2010 r. Według Sądu Apelacyjnego w sprawie nie mają zastosowania powoływane przez powoda przepisy art. 382 i 383 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (jedn. tekst Dz. U. z 2009 r. nr 175, poz. 1361 ze zm.- dalej: „p.u.n.”), z których pierwszy stanowi, że do wyłącznej jurysdykcji sądów polskich należą sprawy upadłościowe, jeżeli w Polsce znajduje się główny ośrodek działalności gospodarczej dłużnika (ust.1) oraz że sądom polskim przysługuje jurysdykcja również wtedy, gdy w Polsce dłużnik prowadzi działalność gospodarczą, ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub majątek (ust. 2), według zaś drugiego z nich: w sprawach upadłościowych nie stosuje się przepisów dotyczących umów o jurysdykcję. Sąd Apelacyjny wyjaśnił, że pierwszeństwo zastosowania przed ustawami mają przepisy umów międzynarodowych (art. 91 ust. 2 Konstytucji), dlatego w sprawie należało zastosować konwencję o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych, sporządzoną w Lugano dnia 16 września 1988 r. (Dz. U. z 2000 r. nr 10, poz. 132 - dalej: „konwencja lugańska I”). Konwencji tej w myśl jej art. 1 ust. 2 pkt 2 nie stosuje się wprawdzie „do upadłości, układów i innych podobnych postępowań”, nie można się jednak zgodzić z powodem, że niniejsza sprawa mieści się w zakresie hipotezy wymienionego przepisu. Nie jest ona „sprawą upadłościową” ani w rozumieniu art. 1 ust. 2 pkt 2 konwencji lugańskiej I, ani w rozumieniu przepisów Prawa upadłościowego i naprawczego. Ponieważ zastosowanie konwencji lugańskiej I nie zostało w sprawie wyłączone przez art. 1 ust. 2 pkt 2, przy rozstrzyganiu w sprawie o jurysdykcji krajowej należało mieć na względzie jej przepisy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
