Postanowienie SN z dnia 14 października 2011 r., sygn. III CSK 251/10
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak
SSA Marek Machnij (sprawozdawca)
Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Teatru
w K.
przy uczestnictwie Skarbu Państwa-Prezydenta Miasta K., Marty B., Marka Z., Elżbiety W., Michała W., Pauli S., Antoniny B., Andrzeja B., Agnieszki W., Pawła S., U. Spółki z o.o. w K., Roberta R. i Marka W.
o zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 października 2011 r.,
skargi kasacyjnej uczestników Elżbiety W., Michała W. i Pauli S. od postanowienia Sądu Okręgowego w K.
z dnia 9 lutego 2010 r., uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w K. do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w K. postanowieniem z dnia 9 lutego 2010 r., w wyniku uwzględnienia apelacji wnioskodawcy Teatru w K., zmienił postanowienie Sądu Rejonowego w K. z dnia 28 marca 2008 r., w ten sposób, że stwierdził, iż wnioskodawca nabył z dniem 1 października 1989 r. przez zasiedzenie własność bliżej opisanej działki nr 30/4 o powierzchni 0,1125 ha, a ponadto orzekł o kosztach postępowania.
Sąd Okręgowy uznał za uzasadniony zarzut sprzeczności ustaleń faktycznych, dokonanych przez Sąd pierwszej instancji, z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego, stwierdzając, że Sąd Rejonowy nie uwzględnił bliżej wskazanych dowodów, z których wynikało, że osoby reprezentujące wnioskodawcę dokonywały aktów władania nieruchomością już od 1954 r. i w następnych latach sukcesywnie rozszerzały zakres tego władztwa, a począwszy od października 1969 r. cały teren, objęty wnioskiem, był już zajęty przez wnioskodawcę, przy czym do 1984 r. brama istniejąca w ogrodzeniu była otwarta, ale przedostające się przez nią osoby były przeganiane z tego terenu przez pracowników wnioskodawcy.
Sąd Okręgowy uznał za uzasadnione również zarzuty naruszenia przepisu art. 328 § 2 k.p.c. oraz niedokonania przez Sąd pierwszej instancji istotnych dla rozstrzygnięcia ustaleń faktycznych z uwagi na przyjmowanie dwóch różnych dat początkowych biegu terminu zasiedzenia. Jednocześnie wskazał, że nie uniemożliwia to jednak kontroli instancyjnej zaskarżonego postanowienia, w związku z czym dokonał we własnym zakresie odmiennych ustaleń faktycznych co do charakteru posiadania tej nieruchomości przez wnioskodawcę, rozpoczęcia biegu terminu zasiedzenia oraz pozostałych przesłanek zasiedzenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
