Wyrok SN z dnia 5 października 2010 r., sygn. III KK 61/10
Właściwym miejscem do wskazywania powodów oddalenia wniosków dowodowych jest, bez wątpienia, uzasadnienie postanowienia wydawanego na podstawie art. 170 k.p.k. (art. 170 § 3 k.p.k. w zw. z art. 94 § 1 pkt 5 k.p.k.), a nie uzasadnienie wyroku, niezależnie od tego, czy wniosek został przedstawiony sadowi a quo, czy sadowi ad quem. Przedstawienie, choćby nawet spóźnione, powodów nieuwzględnienia wniosku, stwarza jednak czy to sądowi odwoławczemu (jeśli zawarte są one w uzasadnieniu wyroku sądu meriti) lub sądowi kasacyjnemu (jeśli są one zawarte w uzasadnieniu wyroku sądu ad quem) szansę na skontrolowanie prawidłowości rozumowania co do przyczyn podjęcia decyzji negatywnej.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Stanisław Zabłocki (przewodniczący i sprawozdawca)
SSN Tomasz Artymiuk
SSN Michał Laskowski
Protokolant: Barbara Szenk
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Zbigniewa Siejbika
w sprawie Leszka Bogumiła M.
skazanego z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. i w zw. z art. 11 § 2 k.k. oraz art. 64 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 5 października 2010 r.,
kasacji, wniesionej przez obrońcę wyż. wym. skazanego,
od wyroku Sądu Apelacyjnego w L.
z dnia 15 października 2009 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego w L.
z dnia 25 czerwca 2009 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę Leszka Bogumiła M. przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w L. do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.
Uzasadnienie
Leszek Bogumił M. został oskarżony o to, że „w dniu 6 grudnia 2008 r. w D., działając z zamiarem bezpośrednim pozbawienia życia swojej byłej żony Beaty M., zadał jej cios nożem o długości ostrza 20 cm w klatkę piersiową powodując u niej ranę kłutą okolic prawej piersi, skutkującą rozstrojem zdrowia na czas poniżej 7 dni, lecz zamierzonego celu pozbawienia życia nie osiągnął z uwagi na postawę obronną pokrzywdzonej i interwencję osób trzecich, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w L. z dnia 23 grudnia 2004 r. za umyślne przestępstwo podobne”, tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
