Wyrok SN z dnia 23 listopada 2010 r., sygn. I UK 162/10
W przypadku rozbieżności między podstawą wymiaru składki a wysokością wynagrodzenia, również wpisaną na druku ZUS RNA, organ rentowy winien poprzestać na zaliczkowym wypłaceniu kwoty niższej i poprowadzić postępowanie administracyjne w celu wyjaśnienia istniejących sprzeczności. A zatem pobranie nienależnych świadczeń emerytalnych przez Luizę S. spowodowane było nie tylko błędem pracodawcy, ale przede wszystkim błędem organu rentowego. W tym stanie rzeczy Sąd stwierdził, że organ nie może wydać decyzji zobowiązującej pracodawcę do zwrotu pobranych świadczeń.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący)
SSN Małgorzata Gersdorf
SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca)
w sprawie z odwołania Alfredy G.ś
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w C.
z udziałem zainteresowanej Luizy S.
o zasiłek macierzyński i porodowy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 23 listopada 2010 r.,
skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 6 października 2009 r.,
oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 18 kwietnia 2008 r. Sąd Rejonowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. oddalił odwołania Alfredy G. i Luizy S. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. z dnia 5 stycznia 2006 r. oraz z dnia 4 marca 2008 r. i umorzył postępowanie w zakresie żądania kwoty 2888,48 zł.
Sąd Rejonowy ustalił, że wyrokiem z dnia 12 września 2006 r., I UK 100/06 Sąd Najwyższy uchylił wyrok Sądu Apelacyjnego w K. z dnia 5 października 2005 r. i przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu w K. do ponownego rozpoznania. Wyrokiem z dnia 5 grudnia 2007 r. Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w K. z dnia 23 lutego 2005 r. oraz poprzedzającą go decyzję organu rentowego - stwierdzając podleganie ubezpieczeniu społecznemu Luizy S. z tytułu umowy o pracę zawartą z Alfredą G. i nakazując równocześnie przyjęcie minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu 1 października 1999 r. jako podstawy wymiaru składki na to ubezpieczenie. W tym stanie faktycznym Sąd doszedł do przekonania, że zasadne jest dochodzenie przez organ rentowy od Alfredy G., jako pracodawcy Luizy S., zwrotu kwot stanowiących nadpłatę zasiłku macierzyńskiego za okres od listopada 1999 r. do dnia 19 marca 2000 r. a to w oparciu o przepis art. 84 ust. 1 i 2 oraz 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2007r Nr 11 póz. 74). W uzasadnieniu swego stanowiska Sąd powołał się na uzasadnienie Sądu Apelacyjnego w K. do wyroku z dnia 5 grudnia 2007 r. stwierdzając, że skoro w wyniku tamtego postępowania zakwestionowano wysokość wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składki i nakazano przyjęcie najniższego wynagrodzenia jako właściwej podstawy wymiaru - to uznać należy, że zachodzą okoliczności określone w powyżej przytoczonym przepisie ustawy systemowej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
