Postanowienie SN z dnia 10 listopada 2010 r., sygn. I UZ 158/10
Roszczenie niebędące przedmiotem decyzji organu rentowego oraz rozpoznania sądu nie może podlegać uwzględnieniu przy ocenie dopuszczalności skargi kasacyjnej ani stanowić podstawy określenia wartości przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący)
SSN Halina Kiryło (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Myszka
w sprawie z odwołania Zygmunta G. przeciwko Wojskowemu Biuru Emerytalnemu w B. o wysokość świadczenia, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 10 listopada 2010 r., zażalenia ubezpieczonego na postanowienie Sądu Apelacyjnego w B. z dnia 16 lipca 2010 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w B. postanowieniem z dnia 16 lipca 2010 r. ustalił, że wartość przedmiotu sporu w sprawie wynosi mniej niż 10.000 złotych i odrzucił skargę kasacyjną ubezpieczonego Zygmunta G. od wyroku tegoż Sądu z dnia 19 sierpnia 2009 r.
W uzasadnieniu postanowienia podano, iż zaskarżonym wyrokiem Sąd Apelacyjny oddalił apelację Zygmunta G. od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w B. z dnia 3 czerwca 2009 r. i orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego. Powyższy wyrok został zaskarżony skargą kasacyjną ubezpieczonego. Wykonując postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 czerwca 2010 r. Sąd drugiej instancji - celem sprawdzenia wartości przedmiotu zaskarżenia kasacyjnego - wezwał organ emerytalny do wyliczenia wysokości miesięcznej emerytury, jaką ubezpieczony otrzymywałby, gdyby uwzględniono jego wniosek o zastosowanie waloryzacji świadczenia wynikającej z art. 6 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (jednolity tekst: Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 ze zm.) w brzmieniu sprzed jego zmiany dokonanej z mocy art. 159 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227) oraz wskazania różnicy pomiędzy tak obliczoną emeryturą a świadczeniem faktycznie pobieranym przez uprawnionego. Nadto zobowiązano pełnomocnika ubezpieczonego do szczegółowego wyliczenia podanej w skardze kasacyjnej wartości przedmiotu zaskarżenia. W odpowiedzi organ emerytalny poinformował, że różnica pomiędzy hipotetyczna a rzeczywistą wysokością emerytury ubezpieczonego za okres od 1 stycznia 1999 r. do 30 czerwca 2004 r. wynosi łącznie 4.339,76 złotych. Wobec obowiązywania od 1 lipca 2004r. ustawy z dnia 11 września 2003r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (jednolity tekst: Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892 ze zm.) nie jest natomiast możliwe wyliczenie potencjalnej emerytury wnioskodawcy po tej dacie. Z kolei pełnomocnik ubezpieczonego podał, że aktualna podstawa wymiaru emerytury wnioskodawcy wynosi 4.040,13 złotych, zaś przy zastosowaniu uposażeniowej metody jej ustalenia odpowiadałaby ona kwocie około 6.000 złotych. Przyjmując, iż emerytura stanowi 83% jej podstawy wymiaru, świadczenie powinno oscylować w granicach 5.000 złotych, tymczasem wynosi ono 3.030,10 złotych. Różnica pomiędzy hipotetyczną a faktycznie pobieraną emeryturą opiewa zatem na około 2.000 złotych, co w skali roku daje kwotę 24.000 złotych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
