Wyrok SN z dnia 27 maja 2010 r., sygn. II UK 398/09

Wykładnia pojęcia „właściwego czasu” zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub wszczęcia postępowania układowego, ukształtowana na gruncie art. 298 k.h.,  powinna zostać uwzględniona przy wykładni tego pojęcia użytego w art. 116 Ordynacji podatkowej. W szczególności, nie ma uzasadnienia dla mechanicznego przenoszenia do wykładni tego pojęcia użytego w Kodeksie handlowym, unormowania art. 5 Prawa upadłościowego, określającego, że wniosek o ogłoszenie upadłości powinien zostać zgłoszony w ciągu 2 tygodni od dnia ujawnienia, że majątek spółki nie wystarcza na zaspokojeniu długów. Nie powinien być uznany za „właściwy” czas zgłoszenia, w którym stan majątkowy spółki kwalifikuje ją już jako bankruta, bowiem niwe­czyłoby to cały sens postępowania upa­dłościowego, pozbawiając wszystkich wierzycieli jakiejkolwiek ochrony prawnej ich interesów. 

 

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bogusław Cudowski (przewodniczący)

SSN Zbigniew Korzeniowski

SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca)

w sprawie z wniosku Anny D., Wiesława D. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddziałowi w W. z udziałem zainteresowanej D. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. i Jakuba Krzysztofa D. o ustalenie braku odpowiedzialności za zobowiązania spółki z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 27 maja 2010 r., skargi kasacyjnej wnioskodawców od wyroku Sądu Apelacyjnego w S. z dnia 16 czerwca 2009 r.,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Decyzjami z dnia 30 listopada 2007 r. II Oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. stwierdził, że Anna D. oraz Wiesław D. jako byli członkowie zarządu „D." Spółka z o.o. odpowiadają całym swoim majątkiem solidarnie za zobowiązania z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenia zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w okresie od grudnia 2001 r. do marca 2002 r., które wynoszą ogółem 126.457,38 zł. W uzasadnieniu podał, iż zadłużenie Spółki „D." za okres i wysokościach wskazanych w zaskarżonych decyzjach powstało w okresie, w którym wskazane osoby pełniły funkcje członków zarządu spółki, a zobowiązania z tytułu składek są zobowiązaniami publicznoprawnymi i z tego względu umowa zbycia udziałów w spółce, jak też przejęcie zobowiązań spółki przez nabywcę nie miała wpływu, na zakres obowiązku członków zarządu za zobowiązania spółki powstałe w okresie pełnienia przez nich funkcji. Organ rentowy wskazał również, że egzekucja wobec spółki okazała się bezskuteczna, gdyż wyczerpane zostały wszystkie sposoby egzekucji w stosunku do całego ujawnionego majątku spółki, a członkowie zarządu nie udowodnili okoliczności zwalniających ich od odpowiedzialności za zobowiązania składkowe Spółki pomimo, że wiedzieli o istniejącym zadłużeniu Spółki w okresie pełnienia swoich funkcji.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty