Wyrok SN z dnia 18 czerwca 2010 r., sygn. V CSK 414/09
Do rozwiązania użytkowania wieczystego [art. 33 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami] niezbędne jest w każdym przypadku spełnienie kryterium „oczywistej” sprzeczności sposobu korzystania z nieruchomości z jej przeznaczeniem [art. 240 k.c.]. Oczywista sprzeczność, to nie tylko proste naruszenie warunków decyzji stanowiącej podstawę prawa wieczystego użytkowania ale naruszenie ewidentne, rażące.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Grzegorz Misiurek
Protokolant Ewa Zawisza
w sprawie z powództwa Skarbu Państwa - Starosty
przeciwko Janowi S.
o rozwiązanie użytkowania wieczystego,
po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 18 czerwca 2010 r.,
skargi kasacyjnej strony powodowej
od wyroku Sądu Apelacyjnego w W.
z dnia 15 lipca 2009 r.,
1. oddala skargę kasacyjną,
2. zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 15 lipca 2009 r. Sąd Apelacyjny w W. oddalił apelację powoda Skarbu Państwa - Starosty przeciwko Janowi S. wniesioną od wyroku Sądu Okręgowego w J. z dnia 1 kwietnia 2009 r. oddalającego powództwo o rozwiązanie użytkowania wieczystego.
Sąd Okręgowy w ramach podstawy faktycznej wyrokowania wskazał, że Skarb Państwa jest właścicielem nieruchomości położonej w S. przy ul. O. o obecnych numerach ewidencyjnych 48/5 o powierzchni 19 761 m. kw., 49/4 o powierzchni 6335 m. kw., 49/6 o powierzchni 2460 m. kw. a dawniej odpowiednio 26, 6 i 2. Prawo wieczystego użytkowania tej nieruchomości oraz prawo własności znajdujących się na gruncie budynków na rzecz Huty Szkła Kryształowego „J.” w S. zostało potwierdzone decyzją Wojewody z dnia 5 czerwca 1993 r. W treści tej decyzji stwierdzono, że uwłaszczony podmiot nabył przedmiotowe prawa na cele przemysłowe. Prawo wieczystego użytkowania wraz z prawem własności zostało przez uwłaszczonego przeniesione dnia 29 czerwca 1994 r. na rzecz „W.” spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J., która następnie dnia 25 kwietnia 2005 r. zbyła je pozwanemu. Jan S., po uzgodnieniu z Konserwatorem Zabytków zakresu niezbędnych prac przy zabytkowym obiekcie huty znajdującym się na przedmiotowej nieruchomości, w 2006 r. wykonał kosztem około 50.000 złotych ogrodzenie obiektu oraz dokonał rozbiórki przybudówki przylegającej do elewacji budynku huty. Z dniem 31 stycznia 2003 r. utracił ważność obowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego miasta i w ramach studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego działki 26 i 6 zostały uchwałą Rady Miasta z dnia 10 września 2007 r. przeznaczone do zabudowy między innymi usługowej i urządzeń sportowo - rekreacyjnych z preferencją usług z zakresu hotelarstwa, odnowy biologicznej, kultury. 8 listopada 2006 r. pozwany wystąpił do Burmistrza S. o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie na działce nr 26 stacji paliw, myjni, sklepu spożywczego i sklepu sprzedaży części samochodowych. Burmistrz odmówił ustalenia tych warunków. Pozytywnie rozstrzygnął inny wniosek pozwanego o ustalenie warunków zabudowy zmieniającej sposób użytkowania budynku biurowego położonego na działce oznaczonej dawnym numerem 6 na budynek mieszkalno - użytkowy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
