Uchwała SN z dnia 24 listopada 2010 r., sygn. I KZP 19/10
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Stanisław Zabłocki (przewodniczący)
SSN Jerzy Grubba
SSN Piotr Hofmański
SSN Przemysław Kalinowski
SSN Roman Sądej (sprawozdawca)
SSN Jacek Sobczak
SSN Eugeniusz Wildowicz
Protokolant: Łukasz Majewski
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej - Beaty Mik
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 24 listopada 2010 r., przekazanego na podstawie art. 60 § 1 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. Nr 240, poz. 2052 ze zm.) wniosku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 25 sierpnia 2010 roku (BSA V - 4110 - 2/10) o rozstrzygnięcie przez skład siedmiu sędziów Sądu Najwyższego rozbieżności w wykładni prawa, występującej w orzecznictwie Sądu Najwyższego w zakresie dotyczącym następującego zagadnienia prawnego:
„Czy dla wyłączenia zasady specjalności, wyrażonej w art. 607e § 1 k.p.k., konieczne jest spełnienie kumulatywnie przesłanek z art. 607e § 3 pkt 4 i 5 k.p.k., czy też wyjątek od zasady samodzielności wyrażony w art. 607e § 3 pkt 4 ma charakter samodzielny ?”
u c h w a l i ł udzielić następującej odpowiedzi:
Przepisy art. 607e § 3 pkt 4 i 5 k.p.k. statuują samodzielne przesłanki wyłączenia przewidzianej w art. 607e § 1 k.p.k. zasady specjalności.
Uzasadnienie
Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, na podstawie art. 60 § 1 ustawy z dnia 23 listopada 2002r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. Nr 240, poz. 2052 ze zm.), przedstawił wniosek o rozstrzygnięcie przez skład siedmiu sędziów Sądu Najwyższego rozbieżności w wykładni prawa występującej w orzecznictwie tego Sądu dotyczącym zagadnienia prawnego ujętego w pytaniu: „Czy dla wyłączenia zasady specjalności, wyrażonej w art. 607e § 1 k.p.k., konieczne jest spełnienie kumulatywnie przesłanek z art. 607e § 3 pkt 4 i 5 k.p.k., czy też wyjątek od zasady specjalności (w treści pytania w wyniku oczywistej omyłki pisarskiej użyto słowa „samodzielności” - dop. SN) wyrażony w art. 607e § 3 pkt 4 ma charakter samodzielny?”
W uzasadnieniu wniosku Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego wskazał na dwa orzeczenia Sądu Najwyższego - wyrok z dnia 9 lutego 2010r., sygn. II KK 172/09 (LEX nr 577175) oraz postanowienie z dnia 6 maja 2010r., sygn. V KK 222/09 (dot. niepublikowane). Obydwa dotyczyły przewidzianego w art. 607e § 3 pkt 4 k.p.k. wyjątku od zasady specjalności zawartej w § 1 tego artykułu. W wyroku z dnia 9 lutego 2010r. Sąd Najwyższy stwierdził, że regulacja przewidziana w § 3 pkt 4 nie stanowi wystarczającej podstawy do wyłączenia działania zasady specjalności, a może to nastąpić jedynie przy kumulatywnym wystąpieniu także przesłanki wskazanej punkcie 5 tego paragrafu. W postanowieniu z dnia 6 maja 2010r. Sąd Najwyższy uznał natomiast, że wyjątek określony w art. 607e § 3 pkt 4 k.p.k. wyraża samodzielną podstawę prowadzącą do wyłączenia działania zasady specjalności.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
