Postanowienie SN z dnia 26 sierpnia 2010 r., sygn. I KZP 9/10
Wśród jednostek organizacyjnych bez osobowości prawnej, o których mowa w art. 9 § 3 k.k.s., ustawa nakazuje rozróżniać tylko te, które są i które nie są obdarzone atrybutem zdolności prawnej. Nie przewiduje natomiast żadnego innego podziału tych jednostek (np. na wyodrębnione i samodzielne oraz powiązane strukturalnie z innym podmiotem posiadającym osobowość prawną), od którego byłaby uzależniona odpowiedzialność zastępcza.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Hofmański (przewodniczący) SSN Krzysztof Cesarz SSN Dorota Rysińska (sprawozdawca)
Protokolant: Łukasz Majewski
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej - Aleksandra Herzoga w sprawie Ewy D. i Michała M. po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 26 sierpnia 2010 r., przekazanego na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. postanowieniem Sądu Okręgowego w P. z dnia 8 kwietnia 2010 r., sygn. akt IV Ka 1512/09, zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:
„Czy zawarte w art. 9 § 3 k.k.s. pojęcie „jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, której odrębne przepisy przyznają zdolność prawną” obejmuje swoim zakresem jednostki o całkowicie wyodrębnionym majątku, zorganizowanej strukturze wewnętrznej ujętej w ramy organizacyjne oraz określonych zasadach prowadzenia spraw tej jednostki i reprezentowania jej na zewnątrz (której odrębne przepisy przyznają zdolność prawną) funkcjonujące niezależnie od jakichkolwiek struktur tj. jednostki organizacyjne wyodrębnione i samodzielne, czy też również jednostki powiązane strukturalnie z innym podmiotem posiadającym osobowość prawną (jednostki stanowiące część struktury organizacyjnej osoby prawnej).”
postanowił: odmówić podjęcia uchwały
Uzasadnienie
Przedstawione Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne wyłoniło się w następującej sytuacji.
Wyrokiem z dnia 30 czerwca 2009 r. Sąd Rejonowy [...] skazał oskarżoną Ewę D. za przestępstwa określone w art. 284 § 1 w zw. z art. 12 k.k. oraz w art. 77 pkt. 2 ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości, uniewinnił ją natomiast od popełnienia przestępstwa opisanego w art. 77 pkt. 1 wymienionej ustawy oraz od popełnienia czynów polegających na tym, że:
- dwukrotnie, t.j. kolejno, w dniu 31 marca 2004 r. oraz w dniu 31 marca 2005 r. w P., będąc zatrudniona na stanowisku głównej księgowej w Zakładzie Gospodarki Komunalnej w S., zajmując się sprawami gospodarczymi tego zakładu, nie złożyła wymaganej deklaracji podatkowej -zeznania rocznego o wysokości osiągniętego dochodu i poniesionej straty CIT-8 i tym samym nie ujawniła podstawy opodatkowania, przez co naraziła podatek dochodowy od osób prawnych na uszczuplenie - najpierw za rok 2003, następnie za rok 2004 - w wysokości, odpowiednio, co najmniej 10.571 oraz 11.140 zł, stanowiących dwa przestępstwa skarbowe określone w art. 54 § 2 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
