18.11.2010

Postanowienie SN z dnia 18 listopada 2010 r., sygn. III SW 390/10

Praktyka polegająca na finansowaniu przez osoby fizyczne zakupów na rzecz partii politycznej lub regulowaniu jej długów pieniężnych, także w drobnych sprawach związanych ze zwykłą działalnością partii politycznej, nie stanowi usług świadczonych nieodpłatnie na rzecz partii (wartości niepieniężnych) nawet, gdy później zwraca ona tym osobom wydatkowane kwoty pieniężne.

 

Przewodniczący SSN Kazimierz Jaśkowski, Sędziowie SN: Bogusław Cudowski, Zbigniew Hajn, Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca), Roman Kuczyński, Jerzy Kuźniar, Jolanta Strusińska-Żukowska.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 listopada 2010 r. sprawy ze skargi partii politycznej Zieloni 2004 na uchwałę Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 7 września 2010 r. w przedmiocie odrzucenia sprawozdania finansowego,

oddalił skargę.

Uzasadnienie

Państwowa Komisja Wyborcza uchwałą z 7 września 2010 r. odrzuciła sprawozdanie partii Zieloni 2004 o źródłach pozyskania środków finansowych z powodu naruszenia art. 24 ust. 7 ustawy z 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych. Komisja ta na podstawie historii rachunku bankowego ustaliła, że osoby fizyczne, dokonując zakupów na rzecz partii, płaciły za nie z własnych środków finansowych oraz z własnych środków finansowych regulowały za partię zobowiązania, które partia miała wobec podmiotów wystawiających faktury dotyczące jej wydatków. Następnie partia z własnych środków finansowych, znajdujących się na jej rachunku bieżącym, zwracała przelewem na rachunki osób, które wcześniej dokonały opłat za partię, zapłacone kwoty. W okresie sprawozdawczym z rachunku bieżącego partii dokonano kilkunastu takich zwrotów na łączną kwotę 3.512,75 zł. Dokonywanie zakupów i regulowanie przez osoby fizyczne z własnych środków zobowiązań partii jest równoznaczne z udzielaniem partii pożyczek, co narusza art. 24 ust. 7 ustawy o partiach politycznych, zgodnie z którym partia może zaciągać jedynie kredyty bankowe. Sąd Najwyższy wcześniej stwierdził (w postanowieniu z 25 września 2009 r., III SW 47/09), że taka forma dokonywania płatności jest swoistym kredytowaniem działalności partii. Stanowi to przesłankę do odrzucenia sprawozdania na podstawie art. 38a ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 4 ustawy.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty