Wyrok SN z dnia 6 stycznia 2009 r., sygn. I PK 18/08

W uzasadnieniu wyroku oddalającego powództwo ze względu na sprze­czność żądania z zasadami współżycia społecznego (art. 8 k.p.) należy wska­zać wyjątkowe okoliczności to usprawiedliwiające oraz podjąć próbę sformuło­wania zasady współżycia społecznego, z którą niezgodne jest czynienie użytku z prawa podmiotowego, niekonieczne jest natomiast wskazanie konkretnej za­sady.

Przewodniczący SSN Józef Iwulski (sprawozdawca), Sędziowie SN: Zbigniew Korzeniowski, Jolanta Strusińska-Żukowska.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 stycznia 2009 r. sprawy z powództwa Zygmunta K. przeciwko Centrum Mechanizacji Górnictwa „K." Jednostce Badawczo-Rozwojowej w G. o przywrócenie do pracy, na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Spo­łecznych w Bielsku-Białej z dnia 20 września 2007 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bielsku-Białej do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bielsku-Białej wyro­kiem z dnia 20 stycznia 2003 r. [...] w sprawie z powództwa Zygmunta K. przeciwko Ośrodkowi Badawczo-Rozwojowemu Motoreduktorów i Reduktorów „R." w Bielsku-Białej o przywrócenie do pracy, zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 15.000 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę. Orzeczenie Sądu pierwszej instancji zostało uchylone, a sprawa przekazana do ponownego rozpoznania na mocy wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubez­pieczeń Społecznych w Bielsku-Białej z dnia 11 września 2003 r. [...]. Po ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 15 października 2004 r. [...] przywrócił powoda do pracy oraz zasądził na jego rzecz od strony pozwanej „odszko­dowanie" w kwocie 142.500 zł i zwrot kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Rejonowy ustalił, że strony łączyła umowa o pracę zawarta w dniu 12 lu­tego 1970 r. W trakcie zatrudnienia powód został powołany w dniu 21 stycznia 1991 r. na stanowisko dyrektora pozwanego Ośrodka. W dniu 10 września 1996 r. powoda ponownie powołano na to stanowisko na okres 5 lat do dnia 25 września 2001 r. Pi­smem z dnia 3 sierpnia 2000 r. powodowi przyznano miesięczne wynagrodzenie w kwocie 9.400 zł. Ponieważ nowy dyrektor Ośrodka został powołany dopiero z dniem 1 października 2001 r., a informacja o tym dotarła do siedziby pozwanego z opóźnie­niem, powód nadal kierował pracami Ośrodka po dniu 25 września 2001 r. do czasu przejęcia obowiązków przez nowego dyrektora. Za okres, w którym powód wykony­wał obowiązki dyrektora po upływie okresu swojej kadencji, otrzymał on wynagrodze­nie w dotychczasowej wysokości. Nowy dyrektor prowadził z powodem szereg roz­mów na temat warunków dalszego zatrudnienia w Ośrodku. Kwestią sporną pozosta­wała wysokość wynagrodzenia, bowiem powód chciał je otrzymywać w dotychczaso­wej kwocie 9.400 zł, co przewyższałoby wynagrodzenie nowego dyrektora. Powo­dowi zaproponowano z dniem 1 października 2001 r. objęcie stanowiska głównego specjalisty do spraw naukowo-badawczych za wynagrodzeniem miesięcznym 3.000 zł brutto i dodatkiem stażowym, a ponadto dodatek funkcyjny w wysokości 1.400 zł, co łącznie dawało sumę 5.000 zł brutto. Powód nie przyjął tych warunków. Ostatecz­nie dyrektor Ośrodka nie ustalił z powodem warunków pracy. Powód niezadowolony z wyników negocjacji przedłożył pracodawcy zwolnienie lekarskie i stwierdził, że „bę­dzie otrzymywał stawkę wynikającą z przepisów ubezpieczeniowych". Na liście płac za październik 2001 r. jako wynagrodzenie należne powodowi figurowała kwota 5.000 zł brutto. Ta sama kwota figurowała na listach płac za kolejne miesiące jako wynagrodzenie powoda za czas niezdolności do pracy spowodowanej chorobą, a następnie jako podstawa wymiaru zasiłku chorobowego. Po powrocie ze zwolnienia lekarskiego w dniu 26 kwietnia 2002 r. powodowi wręczono wypowiedzenie umowy o pracę z zachowaniem skróconego okresu wypowiedzenia do jednego miesiąca. Jako przyczynę wypowiedzenia pracodawca wskazał likwidację stanowiska pracy z przy­czyn ekonomicznych. Tego dnia powód przebywał w pracy od godziny 7. We wrze­śniu 2001 r. schemat organizacyjny pozwanego nie przewidywał stanowiska kierow­nika działu rozwoju technologii, a osoby zatrudnione wówczas na zbliżonych stanowiskach otrzymywały wynagrodzenie w kwocie nie wyższej niż 3.200 zł brutto. W czerwcu 2002 r. powód nabył prawo do emerytury, którą od sierpnia 2002 r. pobierał w kwocie 2.571,25 zł brutto. Od lutego 2004 r. powód pełni stanowisko dyrektora jed­nego z oddziałów Fabryki F. w Ż., która prowadzi działalność zbieżną z zakresem działalności pozwanego.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się