Postanowienie SN z dnia 10 września 2008 r., sygn. II KZ 43/08
1) Tylko w sytuacji gdy obrońca składa kasację lub wniosek o wznowienie postępowania to jest uprawniony do udziału w dalszym postępowaniu, a skoro takie uprawnienie do „przedłużonego” działania adwokat uzyskuje tylko gdy wniesie te nadzwyczajne środki zaskarżenia, to zgodnie z wnioskowaniem a contrario nie jest on uprawniony do udziału w dalszych czynnościach, wówczas gdy złoży oświadczenia o braku podstaw do kasacji lub wznowienia postępowania (art. 84 § 3 k.p.k.). W istocie zatem od strony procesowej wniosek skazanego w którym zawarta jest krytyczna ocena dotychczasowego adwokata, nie jest wnioskiem o zmianę adwokata, albowiem adwokat ten nie występuje już w tym postępowaniu. Wniosek taki może być ujmowany tylko jako kolejny wniosek o wyznaczenie innego adwokata do realizacji tej samej czynności tj. do przeanalizowania istnienia podstaw do wniesienia kasacji lub wniosku o wznowienie postępowania.
2) W ramach obowiązku zawartego w art. 84 § 3 k.p.k. poinformowanie na piśmie sądu o braku podstaw do wniesienia kasacji lub wniosku o wznowienie postępowania - jako efekt udzielonej pomocy prawnej - winno przybrać formę opinii prawnej.
Z uzasadnienia:
„Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Istotą wniesionego środka odwoławczego od wydanego zarządzenia nie jest - jak sam przyznaje skarżący - wzruszanie jego podstaw faktycznych i prawnych, ale twierdzenie o niemożności dostosowania się do wydanego zarządzenia oraz dezawuowanie efektów czynności podjętych przez obrońcę z urzędu. Co do pierwszej kwestii to trzeba wyraźnie podkreślić, że termin określony w przepisie art. 120 § 1 k.p.k. ma charakter terminu stanowczego i choć nie może zostać przywrócony (nie jest terminem zawitym), to w żadnej mierze nie sposób stwierdzić, aby zamykał skazanemu możliwość złożenia wniosku o wznowienie postępowania w tej sprawie. Skazany ma bowiem możliwość złożenia wniosku o wznowienie postępowania w każdym czasie, o ile wniosek taki zostanie sporządzony i podpisany przez adwokata lub radcę prawnego (art. 545 § 2 k.p.k.). Z treści zażalenia skazanego, jak też pism procesowych przez niego składanych (także po otrzymaniu opinii adwokata ustanowionego z urzędu), wynika, że najistotniejszym zarzutem dotyczącym wydanego zarządzenia - a wiążącym się częściowo, w kontekście swojej sytuacji majątkowej, także z twierdzeniem o niemożności, finalnego, dostosowania się do zarządzenia wydanego na podstawie art. 120 § 1 k.p.k. - jest twierdzenie, że ustanowiony z urzędu adwokat nienależycie wykonywał swe obowiązki, czego dowodem miało być zwrócenie mu (skazanemu)- w stanie nienaruszonym - tej korespondencji, którą wcześniej adwokatowi wysłał.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
