Wyrok SN z dnia 27 sierpnia 2008 r., sygn. IV KK 46/08
W przypadku zastosowania konstrukcji idealnego zbiegu przestępstw z art. 8 k.k.s. odrzucona zostaje zasada, że dla przyjęcia wielości przestępstw konieczna jest wielość czynów. Sprawcy więc zostaje przypisanych tyle przestępstw ile da się wyodrębnić kwalifikacji prawnych na podstawie zbiegających się przepisów. W takim wypadku nie jest konieczne ustalanie i przypisanie oskarżonemu dwóch czynów, wyodrębnionych z jednego oraz skazanie i wymierzenie kary odrębnie za każdy z tak przypisanych czynów.
Z uzasadnienia:
„Kasacja zasługuje na uwzględnienie. Nie budzi wątpliwości ani w orzecznictwie, ani w doktrynie, że instytucja unormowana w art. 387 k.p.k. nie może służyć do orzekania w sposób sprzeczny z prawem karnym materialnym (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 października 2000 r., III KKN 600/99, OSPr.iP 2001, z. 1, poz. 14, S. Steinborn, Porozumienia w polskim prawie karnym, Kraków 2005, s. 325 - 356).
W niniejszej sprawie wobec wadliwej, bo sprzecznej, co do czynu z pkt. II, z prawem treści wniosku oskarżonego, pomimo braku sprzeciwu prokuratora, Sąd Rejonowy w C. nie był uprawniony do uwzględnienia tego wniosku i wydania wyroku w trybie przewidzianym w art. 387 k.p.k. Dostrzeżenie opisanego w kasacji uchybienia obligowało Sąd do odmowy uwzględnienia wniosku oskarżonego, a co za tym idzie, rozpoznania sprawy na zasadach ogólnych, bądź uzależnienia jego uwzględnienia od dokonania w nim wskazanej przez siebie zmiany (art. 387 § 3 k.p.k.). Sąd Rejonowy w C. nie dostrzegł jednak wadliwości wniosku oskarżonego i wydał wyrok zgodny z tym wnioskiem, w konsekwencji czego wymierzył B. L. karę grzywny z rażącym naruszeniem art. 23 § 3 k.k.s.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
