Wyrok SN z dnia 12 grudnia 2008 r., sygn. II CNP 82/08
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
SSN Hubert Wrzeszcz
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 12 grudnia 2008 r.
skargi Arkadiusza B. - byłego syndyka masy upadłości "M."
Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 9 marca 2006 r., sygn. akt I ACa 642/05
wydanym w sprawie z powództwa Jerzego P. i Ludmiły
P.
przeciwko Arkadiuszowi B. - byłemu syndykowi masy upadłości
"M." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S.
o zapłatę,
stwierdza, że prawomocny wyrok Sądu Apelacyjnego w S. z dnia 9 marca 2006 r., sygn. akt I ACa 642/05, jest niezgodny z prawem.
Uzasadnienie
Powodowie wnieśli o zasądzenie od pozwanego Arkadiusza B. na rzecz Jerzego P. kwoty 62.795 zł i na rzecz Ludmiły P. kwoty 35.200 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 października 1997 r. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa.
Wyrokiem z dnia 30 maja 2005 r. Sąd Okręgowy w S. oddalił powództwo, dokonując następujących ustaleń faktycznych. Powód Jerzy P. i Yilmaz K. (obywatel turecki) byli wspólnikami spółki z o.o. M. w S., przy czym powód był udziałowcem większościowym. W spółce nie było rady nadzorczej. Prezesem jej zarządu był powód, członkami zarządu: powódka i syn powodów Wojciech P. W dniu 21 stycznia 1993 r. Yilmaz K. udzielił powodowi pełnomocnictwa do brania udziału i głosowania w jego imieniu podczas zgromadzenia wspólników we wszystkich sprawach ujętych w 1993 r. W dniu 5 czerwca 1993 r. odbyło się nadzwyczajne zgromadzenie wspólników, którego przedmiotem była zmiana wysokości wynagrodzenia członków zarządu. Uchwalono, że od dnia 1 lipca 1993 r. wynagrodzenie powoda miało wynosić 50.000.000 starych zł, powódki 25.000.000 starych zł, zaś syna powodów 25.000.000 starych zł. Zgromadzenie udzieliło pełnomocnictwa Wojciechowi P. do podpisania dokumentu dotyczącego wynagrodzenia prezesa zarządu. W dniu 1 lipca 1993 r. Wojciech P. przyznał powodowi wynagrodzenie w wysokości 50.000.000 starych zł, a powód przyznał powódce i swojemu synowi wynagrodzenia w wysokości po 25.000.000 starych zł. W październiku 1995 r. sąd ogłosił upadłość spółki z o.o. M., a syndykiem wyznaczył pozwanego Arkadiusza B. Upadłego w postępowaniu upadłościowym reprezentował powód. W toku postępowania upadłościowego sporządzono cztery projekty list wierzytelności. W każdym z nich należności pracownicze, w tym należności powodów, były ujmowane w niezmiennej wysokości. W 1997 r. syndykowi udało się zgromadzić jednorazowo kwotę około 140.000 zł. We wrześniu 1997 r. doszło do spotkania pozwanego z sędzią komisarzem, który zgodził się na wypłatę roszczeń pracowniczych z wyjątkiem wynagrodzeń dla członków zarządu, wyrażając wolę sprawdzenia wierzytelności powodów. W sprawozdaniu z dnia 22 września 1997 r. syndyk poinformował sędziego komisarza, iż zamierza wypłacić pracownikom upadłej roszczenia pracownicze w trybie art. 205 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (jedn. tekst: Dz. U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512; dalej: pr. up.) w łącznej kwocie około 120.000 zł, bowiem zgromadzone środki w masie upadłości umożliwiają realizację tych należności bez odsetek. Poinformował ponadto, iż wymieniona kwota nie obejmuje wynagrodzeń byłych członków zarządu. W piśmie z dnia 15 października 1997 r. syndyk poinformował sędziego komisarza, że poczynając od dnia 3 października 1997 r. dokonuje wypłat należności pracowniczych. Kolejna wypłata miał miejsce w dniu 7 listopada 1997 r. Wynagrodzenia członków zarządu nie zostały wypłacone. Pozwany liczył, że po dokonaniu przez sędziego komisarza weryfikacji wynagrodzeń członków zarządu upadłej zostaną one wypłacone z dalszych wpływów do masy upadłej. Pismem z dnia 27 lutego 1998 r. powodowie zwrócili się do sędziego komisarza z żądaniem wypłaty wynagrodzenia za pracę w upadłej spółce. Na wniosek Banku w S., wierzyciela spółki z o.o. M., komornik Sądu Rejonowego w S. wszczął egzekucję przeciwko spółce z nieruchomości położonej w S. przy ul. Ł. W wyniku licytacji sąd w dniu 24 lipca 1996 r. udzielił przybicia S. S.A., zaś postanowieniem z dnia 22 maja 1997 r. przysądził na jej rzecz własność nieruchomości. Postanowieniem z dnia 16 marca 1998 r. Sąd Rejonowy w S. ustalił plan podziału sumy uzyskanej z egzekucji i w całości przekazał ją na rzecz wierzyciela hipotecznego. Postanowieniem z dnia 24 lipca 1998 r. Sąd Rejonowy w S. zatwierdził plan podziału, Sąd Okręgowy w S. oddalił zażalenie powodów i syndyka, a Sąd Najwyższy oddalił obie kasacje. Postanowieniem z dnia 17 listopada 1998 r. sędzia komisarz zatwierdził projekt listy wierzytelności. W masie upadłości nie było wtedy żadnych środków, by zaspokoić roszczenia nawet kategorii pierwszej. Postanowieniem z dnia 21 maja 2001 r. Sąd Rejonowy w S. umorzył postępowanie upadłościowe spółki z o.o. M. w S.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
