Wyrok SN z dnia 25 października 2007 r. sygn. III KK 318/07
Stosowanie art. 435 k.p.k. jest nie tylko prawem, ale i obowiązkiem sądu, ale tylko, jeżeli zachodzą przesłanki określone w tym przepisie. Do przesłanek należy jednak nie samo ujawnienie się określonego uchybienia skutkującego wobec innych oskarżonych, ale i możliwość wywołania uchylenia lub zmiany wyłącznie na korzyść współoskarżonych, którzy orzeczenia nie skarżyli.
W dacie określonej w stawianym oskarżonym zarzucie, czyn oskarżonych stanowił przestępstwo skarbowe w zbiegu z wykroczeniem skarbowym, które określone były w wówczas obowiązującej Ustawie karnej skarbowej. Od dnia 1 stycznia 2002 r. na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 2001 r. w sprawie ustanowienia taryfy celnej (Dz. U. Nr 146, poz. 1639) cło na samochody osobowe wyprodukowane w krajach Unii Europejskiej zostało ustalone według stawek obniżonych w związku z umowami o strefach wolnego handlu i wynosiło 0 % (Taryfa Celna stanowiąca załącznik do w/w Rozporządzenia, Część Druga, Sekcja XVII, Dział 87). Tak więc nie tylko w dniu orzekania przez Sąd Okręgowy, a także wcześniej przed Sądem Rejonowym, który orzekał w dniu 25 lutego 2003 r., na skutek zmiany stanu prawnego, czyn przypisany obu oskarżonym nie stanowił już przestępstwa, gdyż nie można mówić o narażeniu Skarbu Państwa na uszczuplenie cła, wynoszącego 0 %, zaś pozostające w zbiegu z nim wykrocznie skarbowe uległo przedawnieniu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
