15.10.2007 Ubezpieczenia

Wyrok SN z dnia 15 października 2007 r., sygn. II UK 9/07

Ograniczenie wysokości wskaźnika podstawy wymiaru świadczenia na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i ren­tach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.), w odniesieniu do osób, które nabyły prawo do emerytury na mocy przepisów obowiązujących po dniu 1 stycznia 1999 r., od których po­bierano składki na ubezpieczenie społeczne na podstawie poprzednio obowią­zujących przepisów, a więc bez ograniczenia wprowadzonego w art. 19 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ((jednolity tekst: Dz.U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm.), nie jest niezgodne z art. 2 i 32 ust. 1 Konstytucji RP.

 

Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar (sprawozdawca), Sędziowie SN: Roman Kuczyński, Małgorzata Wrębiakowska-Marzec.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 paź­dziernika 2007 r. sprawy z wniosku Hardego S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w P. o wysokość świadczenia i datę wypłaty świadczenia, na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w Pozna­niu z dnia 12 lipca 2006 r. [...]

oddalił skargę kasacyjną.

Uzasadnienie 

Wyrokiem z dnia 12 lipca 2006 r. [...] Sąd Apelacyjny w Poznaniu, oddalił apelację wnioskodawcy Hardego S. od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 24 września 2004 r. w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w P. o wysokość świadczenia i datę jego wypłaty, uznając że wskaźnik wysokości podstawy wymia­ru emerytury został wyliczony przez organ rentowy zgodnie z przepisami i ograniczo­ny do 250 % z uwagi na treść art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emery­turach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.).

Według ustaleń faktycznych, decyzją z dnia 14 maja 2003 r. Zakład Ubezpie­czeń Społecznych przyznał wnioskodawcy emeryturę od dnia 5 sierpnia 2003 r., a jej wy­płatę zawiesił z uwagi na kontynuowanie zatrudnienia bez uprzedniego rozwiązania sto­sunku pracy przed dniem nabycia prawa do emerytury. W decyzji określono wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury na 630,16 % i ograniczono go do 250 %. De­cyzji tej wnioskodawca nie zaskarżył. W dniu 14 października 2003 r. Hardy S. złożył w ZUS świadectwo pracy, z którego wynikało, że jego zatrudnienie trwało do 4 sierpnia 2003 r. Decyzją z dnia 23 października 2003 r. organ rentowy podjął wypłatę emerytury wnioskodawcy począwszy od dnia 1 października 2003 r., określając wskaźnik wyso­kości podstawy wymiaru emerytury tak jak w decyzji z dnia 14 maja 2003 r. na 630,16 % i ograniczając go do 250 %. W odwołaniu od tej decyzji pełnomocnik wnioskodawcy wniósł o ustalenie wskaźnika podstawy wymiaru emerytury na 630,16 % bez ograni­czania do 250 % oraz o podjęcie wypłaty emerytury także za sierpień i wrzesień 2003 r. Wyrokiem z dnia 24 września 2004 r. Sąd Okręgowy w Poznaniu oddalił odwołanie. W oce­nie Sądu pierwszej instancji, ZUS słusznie wskazał w decyzji wskaźnik 630,16 %, a na­stępnie ograniczył go do 250%, gdyż taki obowiązek wynika wprost z obowiązujących przepisów, a ustawodawca nie przewidział wyjątków w tym zakresie. Sąd orzekł także, że skoro wnioskodawca przedłożył świadectwo pracy, z którego wynikało, że przyczyna zawieszenia emerytury ustała dopiero w dniu 14 października 2003 r., to w tym właśnie dniu zgłosił wniosek o wznowienie wypłaty zawieszonego świadczenia. Sąd Apelacyjny zaakceptował ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd pierwszej instancji jak i zapre­zentowaną wykładnię art. 15 ust. 5 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, w myśl którego wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie może być wyższy niż 250%. W uzasadnie­niu orzeczenia Sąd powołał się także na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 października 2005 r., P 13/04, (OTK-A 2005 nr 9, poz. 102), którym orzeczono, że art.15 ust. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest zgodny z art. 2 i art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospo­litej Polskiej.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty