Wyrok SN z dnia 5 czerwca 2007 r., sygn. I UK 8/07

1. Powództwo o ustalenie, że zdarzenie było wypadkiem przy pracy w ro­zumieniu art. 3 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. Nr 199, poz. 1673 ze zm.) jest dopuszczalne na podstawie art. 189 k.p.c.

2. Pracodawca nie jest zainteresowanym w postępowaniu o przyznanie prawa do renty z tytułu wypadku przy pracy lub o jednorazowe odszkodowanie.

Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza,

Sędziowie SN: Zbigniew Myszka, Romualda Spyt (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 czerwca 2007 r. sprawy z powództwa Piotra B. przeciwko Państwowemu Przedsiębiorstwu Użyteczności Publicznej „POCZTA POLSKA” Centrum Sieci Pocztowej Oddziałowi Rejonowemu Ł. - Województwo w Ł. o ustalenie i sprostowanie protokołu powypad­kowego, na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi z dnia 13 kwietnia 2006 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i poprzedzający go wyrok Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi z dnia 19 lipca 2005 r. [...] i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania ka­sacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 kwietnia 2006 r. Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi oddalił apelację Piotra B. od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dnia 19 lipca 2005 r. w sprawie przeciwko Państwowemu Przedsiębiorstwu Użyteczności Publicz­nej „Poczta Polska” Centrum Sieci Pocztowej Oddział Rejonowy o ustalenie i spro­stowanie protokołu powypadkowego.

W uzasadnieniu orzeczenia Sąd Okręgowy podzielił stanowisko Sądu Rejo­nowego, że powód nie ma interesu prawnego w ustaleniu, że zdarzenie z dnia 14 lutego 2005 r. było wypadkiem przy pracy. Wskazał, że zgodnie z przepisem art. 189 k.p.c. powód może dochodzić ustalenia istnienia bądź nieistnienia stosunku prawne­go lub prawa, gdy ma w tym interes prawny. Powszechnie w orzecznictwie przyjmuje się, że taki interes nie występuje w sytuacji, kiedy powód może bezpośrednio dochodzić świadczenia należnego z istniejącego stosunku prawnego lub prawa i może w drodze powództwa o świadczenie osiągnąć taki sam skutek jak w drodze powództwa o ustalenie. Stwierdził, że powód swoje powództwo uzasadnił zamiarem wystąpienia do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o wypłatę jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy i w związku z tym, tak uzasadnione powództwo o ustale­nie, nie może zostać uwzględnione, z uwagi na brak interesu prawnego po stronie powoda. Zdaniem Sądu Okręgowego powód może bowiem dochodzić jednorazowe­go odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy bezpośrednio od organu rentowego, w którym to postępowaniu rozstrzygane będą kwestie związane z uznaniem zdarze­nia z dnia 14 lutego 2005 r. za wypadek przy pracy. Powołał się na pogląd wyrażany wielokrotnie w orzecznictwie Sądu Najwyższego, iż powództwo o ustalenie nie może zmierzać do uzyskania dowodów, które miałyby zostać wykorzystane w innym postępowaniu (wyrok z dnia 23 lutego 1999 r., I PKN 597/98, OSNAPiUS 2000 nr 8, poz. 301, z dnia 14 stycznia 2000 r., II UKN 304/ 99, OSNAPiUS 2001 nr 10, poz. 355.). Sąd Okręgowy wywiódł także, powołując się na treść uchwały Sądu Najwyższego z dnia 21 września 2004 r., II UZP 8/04, (OSNP 2005 nr 5, poz. 68), że organ rentowy, rozpoznający wniosek o świadczenie z tytułu wypadku przy pracy, nie jest związany prawomocnym wyrokiem wydanym w sprawie z powództwa pracownika przeciwko pracodawcy o ustalenie lub zmianę treści protokołu powypadkowego, bowiem wyrok taki nie ma powagi rzeczy osądzonej, jak też organ rentowy nie jest nim związany na podstawie art. 365 k.p.c., Sąd Okręgowy odwołał się także do innych orzeczeń Sądu Najwyższego, dopuszczających możliwość wystąpienia z powództwem o ustalenie i sprostowanie protokołu powypadkowego na podstawie art. 189 k.p.c. (uchwała z dnia 10 stycznia 1979 r., III PZP 9/78, OSNCP 1978 nr 5, poz. 99, wyrok z dnia 27 lutego 1998 r., II UKN 471/97 OSNAPiUS 1999 nr 2, poz. 75), stwierdzając, że nie przeczą one wyrażonemu stanowisku, gdyż w sprawach tych powód albo inaczej uzasadniał swój interes prawny, albo też stroną pozwaną w sprawie o ustalenie był Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się